The Archaeological Site of Dion| Into the Heart of Ancient Macedonia

 

Dion is one of Greece’s most atmospheric archaeological sites. Established to worship Zeus, its monuments are scattered amongst greenery, trees and ponds.

 

Around 500m from the park, Dion’s Archaeological Museum is one of the most important in Greece, given the significance of the town. It contains the statues of the Sanctuary of Zeus Hypsistos (those in the park are replicas) as well as statues of Isis, Dionysos and Aphrodite. 

Discover Greece.com

Modern Historians about Macedonia – A. B. Bosworth

 

Now preparations for storming the city could be pressed ahead. The siege mound was gradually extended towards the walls and Alexander’s military engineers, notably the brilliant Thessalian Diades, constructed the most formidable offensive arsenal yet seen in Hellenic siege warfare.

 

“Conquest and Empire:The Reign of Alexander the Great”, A.B.Bosworth,page 66

 

Πανεπιστήμιο Μακεδονίας - University of Macedonia

 

Modern Historians about Macedonia – Kathryn A. Bard

 

The Macedonians were originally one of several Greek tribes living on the northern frontier of the Hellenic world.”

 

“The relatively remote geographical situation of the Macedonians contributed to their retention of a social organization different from the rest of Greeks”

 

Encyclopedia of the Archaeology of Ancient Egypt By Kathryn A. Bard, pages 553-554

Modern Historians about Macedonia – J.D.Fage

 

✍️ Quote:

 

Persian rule in Egypt was not to survive long, but its overthrow was not the work of Egyptians. In 336 BC a Greek army,led by Alexander III (Alexander the Great) king of Macedonia invaded the Persian empire.

 

📖  “The Cambridge History of Africa” edited by J. D. Fage, page 105

 

✍️Quote:

 

It would be easy to see in this, the formal establishment of Greek rule in Egypt, the logical culmination of three centuries of Greek influence and patronage. But, except in so far as the earlier involvement of Greeks in Egyptian affairs prepared the Egyptians psychologically to accept Greek rule...

 

📖 “The Cambridge History of Africa” edited by J. D. Fage, page 106 

Η δίκη των Σαρακατσάνων στα Σκόπια

 

του Δημήτρη Γαρούφα*

 

Με ρωτούν συχνά αν υπήρχε ελληνική μειονότητα στα Σκόπια όταν ο Τίτο ίδρυσε τη «Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας», αν «μακεδονοποιήθηκε» και γιατί δεν εκδηλώνεται αν υπάρχει. Για να καταλάβουν οι αναγνώστες τι πραγματικά έγινε στα Σκόπια, θα αναφερθώ στην περίπτωση των Σαρακατσάνων που ζούσαν στα Σκόπια και σε μια δίκη που έγινε το 1947, με βαριές καταδίκες Σαρακατσάνων γιατί εκδηλώνονταν ως Έλληνες.

 

Όταν ιδρύθηκε η «Μακεδονία» του Τίτο, το 1944, υπήρχαν στα Σκόπια περίπου 3.500-4.000 Σαρακατσάνοι, που αποκλείστηκαν μέσα στη Γιουγκοσλαβία… Η «Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας», με στόχο την «μακεδονοποίηση», επέβαλε αλλαγή επιθέτων, με στόχο να χαθεί η ελληνική ρίζα, κι έτσι συνήθως έπαιρναν το όνομα του πατέρα, προσέθεταν ένα «-έφσκυ» η ωφ» στο τέλος κι έτσι ο γιος του Δημητρίου γινόταν «Δημιτρόφσκυ» η «Δημητρώφ»…

 

Φυσικά, υπήρξαν αντιδράσεις και γι’ αυτό εφαρμόστηκε πιο αυστηρά το πρόγραμμα «μακεδονοποίησης». Το 1947 παρέπεμψαν σε δίκη (έμεινε γνωστή στα Σκόπια ως η δίκη των Σαρακατσάνων) τους πιο ζωηρούς από τους Σαρακατσάνους που ζούσαν κοντά στα ελληνικά σύνορα, μεταξύ των οποίων τον 19χρονο, τότε, Βαγγέλη Μαριούλα, και τους Χ. Αποστόλου, Χ. Μπάρτζιο, Γιάννη Τζελέπη, Γ. Χουσνή, με την κατηγορία κατασκοπίας υπέρ της Ελλάδας και τους τιμώρησαν με πολυετείς φυλακίσεις, ενώ ταυτόχρονα ως διοικητικά μέτρα επεβλήθησαν η υποχρεωτική μετακίνηση των Σαρακατσάνων σε απόσταση 70 χιλιομέτρων από τα ελληνικά σύνορα και ο εφοδιασμός τους με ειδικές ταυτότητες, στις οποίες υπήρχε η ένδειξη «Κ», δηλαδή Καρακατσάν, όπως τους έλεγαν…

Παράλληλα, για να τους πάρουν τα κοπάδια με τα πρόβατά τους, ζήτησαν από τους επικεφαλής των τσελιγκάδων να δηλώσουν πόσα πρόβατα είχαν και αφού έγινε η δήλωση, όπου ο αρχιτσέλλιγκας δήλωνε, όπως του ζητήθηκε, επ’ ονόματί του το βιος που είχαν όλες οι οικογένειες του τσελιγκάτου (περίπου 20-30 οικογένειες σε κάθε τσελιγκάτο), δηλαδή δήλωνε μεγάλο αριθμό, τότε με νέα διαταγή τα πάνω από 400 σε κάθε δήλωση δημεύονταν υπέρ του κράτους. Αυτό ήταν η χαριστική βολή, με την έννοια ότι διαλύθηκαν τα τσελιγκάτα, αναγκάστηκαν να εγκατασταθούν σε πόλεις και χωριά και να δουλεύουν ως εργάτες πλέον σε κτηνοτροφικές μονάδες ή εργοστάσια και υποχρεωτικά, πλέον, να μάθουν και τη λεγόμενη «μακεδονική γλώσσα»… Βεβαίως, οι ορεσίβιοι Σαρακατσάνοι, φανατικοί Έλληνες, ζήτησαν να φύγουν στην Ελλάδα.

Ως διοικητικά μέτρα επεβλήθησαν η υποχρεωτική μετακίνησή τους σε απόσταση 70 χιλιομέτρων από τα ελληνικά σύνορα και ο εφοδιασμός τους με ειδικές ταυτότητες στις οποίες υπήρχε η ένδειξη «Κ» δηλαδή Καρακατσάν,όπως τους έλεγαν 

Η κυβέρνηση των Σκοπίων όταν είδε έπειτα από μερικά χρόνια ότι αυτή η πληθυσμιακή ομάδα δύσκολα θα «μακεδονοποιηθεί», τους «διευκόλυνε» να φύγουν στην Ελλάδα (όποιος δήλωνε Έλληνας κι επιθυμούσε να φύγει στην Ελλάδα έπρεπε εντός δύο μηνών να φύγει από τη χώρα), στην οποία ήρθαν την περίοδο από το 1956 μέχρι το 1966 και εγκαταστάθηκαν κυρίως στο Ελευθέριο – Ν. Κορδελιό Θεσσαλονίκης, όπου σήμερα αποτελούν περίπου το 20% του πληθυσμού.

 

Γνώρισα τον Βαγγέλη Μαριούλα (που σε ηλικία 19 χρονών το 1947 τιμωρήθηκε σε φυλάκιση επτά ετών, την οποία εξέτισε σε φυλακές των Σκοπίων), όταν ως φοιτητής Νομικής χρειάστηκε να δουλέψω τρεις μήνες ως εποχιακός φύλακας στη ΔΕΘ και ο Ε. Μαριούλας ήταν υπάλληλος στη ΔΕΘ. Μου αφηγήθηκε με λεπτομέρειες την ιστορία τους, πώς βασανίστηκε στις φυλακές των Σκοπίων, ονόματα συγκρατουμένων του που αντιδρούσαν στη «μακεδονοποίηση» και τιμωρούνταν… Αυτός ο άνθρωπος, που βοηθώντας την Ελλάδα έμεινε επτά χρόνια στις φυλακές των Σκοπίων και υπέστη βασανιστήρια, ζήτησε το 1974 να αναγνωριστεί η προσφορά του από την ελληνική Πολιτεία, αλλά το υπουργείο Εθνικής Αμύνης απέρριψε την αίτησή του και την ένστασή του το 1976, με το υπ. αρ.Φ421.71/1250/851087/76/Αρ.Σ.1954/15-4-1976 έγγραφο του Αρχηγείου Ενόπλων Δυνάμεων – ΔΕΠΑΘΑ( μου το επέδειξε), με αιτιολογία ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του νόμου, καθότι ήταν «δράσις ουχί εντός της Ελληνικής Επικρατείας»… 

Βασανιστήρια

Αρκετά χρόνια αργότερα, όταν το 1992 η υφυπουργός Εξωτερικών κ. Τσουδερού με παρακάλεσε να δημοσιοποιηθούν κάποια στοιχεία, τον έπεισα να δεχθεί να συμμετάσχει σε μια τηλεοπτική συζήτηση στην ΕΤ3, όπου με λεπτομέρειες μίλησε για τη δίκη αυτή, περιέγραψε τα βασανιστήρια που υπέστη και ανέφερε στοιχεία συγκρατουμένων του που θανατώθηκαν στη φυλακή, ενώ κάποια από τα στοιχεία συμπεριέλαβα στα βιβλία μου με τίτλο «Οι Σαρακατσάνοι ομογενείς μας στη Βουλγαρία και την περιοχή Σκοπίων», εκδ. Αφών Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 1992, και «Όραμα και στρατηγική για τον Ελληνισμό στα Βαλκάνια», εκδ. ΚΥΡΟΜΑΝΟΣ,  Θεσσαλονίκη 1996.

 

Ο άνθρωπος αυτός πέθανε πριν από χρόνια, αλλά η προσφορά του δεν αναγνωρίστηκε από το ελληνικό κράτος, γιατί ήταν «δράσις ουχί εντός της Ελληνικής Επικρατείας», ενώ θα έπρεπε να δοθεί τουλάχιστον το όνομά του σε κάποιο δρομάκι του Δήμου Ευόσμου – Ελευθερίου – Κορδελιού Θεσσαλονίκης, όπου ζούσε μετά την εγκατάστασή του στην Ελλάδα…Έφυγε από τη ζωή περήφανος και ταπεινός. Ανέφερα την περίπτωσή του για να γίνει κατανοητό πώς έγινε η «μακεδονοποίηση» στα Σκόπια, αλλά και για να καταλάβει η ελληνική κοινή γνώμη ποια ήταν η συμπεριφορά του ελληνικού κράτους απέναντι σε αυτούς που είχαν το θάρρος να παραμένουν Έλληνες και να βοηθούν την Ελλάδα ζώντας σε γειτονικές χώρες…

 

*δικηγόρος – πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης

εφημερίδα δημοκρατία

Η Παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στην Θεσσαλονίκη

 

Η Παρέλαση στην Μακεδονία όπως μεταδόθηκε ζωντανά από την ΕΡΤ3

Παρέλαση 28η Οκτωβρίου:Η καθηλωτική επίδειξη του F-16 στον ουρανό της Μακεδονίας

 

📷 Hellenic F16 Demo Team

Υπερήφανος ως  Έλληνας  και Μακεδόνας

Στο ΕΡΤΝews μίλησε ο σμηναγός του F-16 της ομάδας «ΖΕΥΣ» Γιώργος Σωτηρίου και περιέγραψε τα συναισθήματά του, μεταφέροντας το υψηλό φρόνημα των συναδέλφων του στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.

Eρωτηθείς για το πώς αισθάνεται που εκπροσωπεί την Πολεμική Αεροπορία αλλά και την ομάδα Ζευς στη Θεσσαλονίκη σε αυτή τη σημαντική και ιστορική επέτειο ο Έλληνας αξιωματικός απάντησε:

 

«Για μένα ειδικά όντας Μακεδόνας είναι βαθύτατη τιμή ότι εκπροσωπώ την ελληνική αεροπορία. Για μας κάθε επίδειξη δεν είναι θέμα δεξιοτήτων αλλά έχει να κάνει με την υπενθύμιση των αξιών που έχουμε υποχρέωση να διαφυλάξουμε». 

1912:Η Είσοδος του Ελληνικού Στρατού στη Θεσσαλονίκη

 

Εκδηλώσεις Μνήμης 120 χρόνια από τον θάνατο του Παύλου Μελά

 

Με αφορμή τη συμπλήρωση 120 χρόνων από τον θάνατο του Παύλου Μελά, το Ίδρυμα Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα και της Νεότερης Ιστορίας της Μακεδονίας (ΙΜΜΑ) διοργανώνει ένα πλούσιο πρόγραμμα δράσεων και εκδηλώσεων που θα διεξαχθεί την περίοδο Οκτωβρίου-Δεκεμβρίου 2024 και μας προσκαλεί να αναστοχαστούμε και να επανανοηματοδοτήσουμε το πρόσωπο, τη συμβολή, το ιστορικό αλλά και το σύγχρονο αποτύπωμα του εμβληματικού Μακεδονομάχου.

 

Οι Εκδηλώσεις Μνήμης τελούν υπό την Αιγίδα του Υπουργείου Εσωτερικών του Τομέα Μακεδονίας και Θράκης.

 

Η έναρξη των επετειακών εκδηλώσεων του ΙΜΜΑ πραγματοποιείται το Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2024 και ώρα 18:00, με την Κεντρική Εκδήλωση Μνήμης σε συνδιοργάνωση με το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης (ΕΒΕΘ),στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του ΕΒΕΘ. Ομιλητές θα είναι οι: Κωνσταντίνoς Π. Γκιουλέκας, Υφυπουργός Εσωτερικών, αρμόδιος για θέματα Μακεδονίας και Θράκης και Βασίλειος K. Γούναρης, Καθηγητής Ιστορίας Νεοτέρων Χρόνων του ΑΠΘ.

 

Το συνολικό πρόγραμμα δράσεων περιλαμβάνει εκτός από την κεντρική εκδήλωση, θεματικές ξεναγήσεις στο Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα, συζήτηση Στρογγυλής Τράπεζας με τη συμμετοχή πανεπιστημιακών καθηγητών και ιστορικών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Θεατρικό Δρώμενο Δραματοποιημένης Αφήγησης στους εκθεσιακούς χώρους του νεοκλασικού κτηρίου του ΙΜΜΑ, ξενάγηση για το κοινό την Ημέρα Μνήμης του Μακεδονικού Αγώνα, καθώς και το νέο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα «Ο Παύλος Μελάς και η πορεία του στη Μακεδονία» για σχολικές ομάδες.

 

Κεντρική Εκδήλωση Μνήμης

Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2024, ώρα 18:00

Αίθουσα Εκδηλώσεων Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης (ΕΒΕΘ)

Συνδιοργάνωση: ΕΒΕΘ

 

Ομιλητές:

Κωνσταντίνος Π. Γκιουλέκας, Υφυπουργός Εσωτερικών, αρμόδιος για θέματα Μακεδονίας και Θράκης

Βασίλειος K. Γούναρης, Καθηγητής Ιστορίας Νεοτέρων Χρόνων ΑΠΘ

 

Στρογγυλή Τράπεζα

 

Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2024, ώρα 18:00

Αμφιθέατρο Κεντρικής Βιβλιοθήκης ΑΠΘ

 

Ομιλητές:

Βασίλειος K. Γούναρης, Καθηγητής Ιστορίας Νεοτέρων Χρόνων ΑΠΘ

Ιωάννης Στεφανίδης, Καθηγητής Διπλωματικής Ιστορίας ΑΠΘ

Βλάσης Βλασίδης, Καθηγητής Σύγχρονης Βαλκανικής Ιστορίας ΠΑΜΑΚ

Κωνσταντίνος Σ. Παπανικολάου, Δρ. Ιστορίας ΑΠΘ – Επιστημονικός Συνεργάτης ΙΜΜΑ

 

Συντονισμός:

Δημήτριος Λυβάνιος, Επίκουρος Καθηγητής Νεότερης Ελληνικής και Ευρωπαϊκής Ιστορίας ΑΠΘ

 

Ημέρα Μνήμης του Μακεδονικού Αγώνα

Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2024, 11:00 – 14:00

Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα

 

Ελεύθερη είσοδος για το κοινό – Ξεναγήσεις στις 11:00/12:00/13:00

 

Θεματικές Ξεναγήσεις στο Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα

Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2024, 11:00 – 12:00

Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2024, 18:00 – 19:00

Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2024, 18:00 – 19:00

Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2024, 11:00 – 12:00

 

Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα «Ο Παύλος Μελάς και η πορεία του στη Μακεδονία» για σχολικές ομάδες μαθητών/-τριών Ε΄ & Στ΄ Δημοτικού – Α΄, Β΄, Γ΄ Γυμνασίου

Οκτώβριος – Δεκέμβριος 2024

 

Θεατρικό Δρώμενο Δραματοποιημένης Αφήγησης

Δεκέμβριος 2024

Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα  

Amphipolis - Αμφίπολις

 

Athenian colony of strategic importance, near the fruitful Strymon vale and the Pangaion gold mines. Amphipolis was founded in 438/ 437 BC, though the region had been inhabited in the prehistoric period.

 

The numerous finds from the excavations are housed in the Archaeological Museum of Amphipolis and in the Archaeological Museum of Kavala.

 

Archaeological finds from the mouth of the Strymon estuary show the presence of man from as early as the Neolithic period on both banks of the river, and continuous habitation into the Bronze Age period. The nearest Neolithic settlement to Amphipolis was discovered on a hill adjacent to the ancient city known as Hill 133, where rich finds from its cemetery show that a considerable settlement also existed in the Early Iron Age.

 

With the foundation of the Greek cities at the mouth of the Strymon from the middle of the 7th c. BC, Greek culture started progressively to penetrate into the interior. The graves in the cemetery of the settlement on Hill 133 change their form, and the grave goods are now dominated by cultural elements of the Greek world: figurines, coins, and above all vases imported from the cities of southern Greece (Corinth, Athens) and the Ionian cities of the north Aegean. The presence of the Ionian world is also apparent in the sculptures of the late Archaic and early Classical periods found in the neighbourhood of Hill 133 and on the site of ancient Amphipolis. Local tradition survives in the metal working, especially the bronze and gold ornaments.

 

After they established themselves at Eion, at the mouth of the Strymon, in 476 BC, the Athenians made their first abortive attempt at colonising in the Amphipolis area with their short-lived settlement at the site of Ennea Hodoi, which was quickly wiped out (464BC). It remains an open question whether Ennea Hodoi is to be identified with the settlement on Hill 133, where the destruction level dates to the mid-5th century BC, or with Amphipolis itself, where in the vicinity of the north wall excavation has uncovered an establishment prior to the 5th century BC wall.

 

The foundation of Amphipolis finally in 438/ 437 BC, in the time of Pericles, by the general Hagnon was a great success for the Athenians, whose chief purpose was to ensure control of the rich Strymon hinterland and the Pangaion mines. Their success, however, was again short- lived, because at the end of the first decade of the Peloponnesian War (442 BC) Amphipolis broke away from its mother city, Athens, and remained independent until its incorporation into the kingdom of Macedonia by Philip II (357 BC).

 

Under the Macedonians Amphipolis remained a strong city within the Macedonian kingdom, with its own domestic autonomy and having considerable economic and cultural prosperity. Excavation has revealed a large part of the walls and some of the sanctuaries and public and private buildings of the city.

 

The bigger and better protected gate of the city (gate C) lies at the norhtern part of the walls. The brigde over the Strymon river was made of wooden beams.

 

After the Roman conquest of Macedonia (168 BC) Amphipolis was made the capital of Macedonia Prima, one of the four divisions into which Macedonia was divided. The Roman period was a time of prosperity within the bounds of Roman world dominion. As a station on the Via Egnatia and the capital of a rich hinterland, the city grew economically and culturally. It did indeed experience devastations and sackings, but with the support of the Roman emperors, particularly Augustus and Hadrian, it remained one of the most important urban centres in Macedonia until late antiquity. The city's prosperity is reflected in its monumental buildings with mosaic floors and mural paintings as well as the archaeological finds brought to light in the excavations.

ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΠΡΩΤΗΣ  - 

 Η πόλη ιδρύθηκε το 438/7 π.Χ., η περιοχή όμως είχε κατοικηθεί ήδη από την προϊστορική εποχή.

 

Αρχαιολογικά ευρήματα από την περιοχή των εκβολών του Στρυμόνα αποδεικνύουν ήδη από την Νεολιθική εποχή την ανθρώπινη παρουσία και στις δύο όχθες του ποταμού και τη συνέχεια της ζωής ως και την εποχή του Χαλκού. Ο πλησιέστερος στην Αμφίπολη νεολιθικός οικισμός εντοπίσθηκε σε γειτονικό στην αρχαία πόλη λόφο, γνωστό ως Λόφο 133, όπου αργότερα αναπτύχθηκε σημαντικός οικισμός στην Πρώιμη εποχή του Σιδήρου, όπως μαρτυρούν τα πλούσια ευρήματα του νεκροταφείου του.

 

Από τα μέσα του 7ου π.Χ. αιώνα, με την ίδρυση των ελληνικών πόλεων στις εκβολές του Στρυμόνα, αρχίζει η προοδευτική διείσδυση του ελληνικού πολιτισμού στην ενδοχώρα. Οι τάφοι στο νεκροταφείο του οικισμού του Λόφου 133 αλλάζουν μορφή και στα κτερίσματά τους επικρατούν τα πολιτιστικά στοιχεία του ελληνικού κόσμου, ειδώλια, νομίσματα, και προπαντός αγγεία επείσακτα από τις νοτιοελλαδικές πόλεις (Κόρινθο, Αθήνα) και από τις Ιωνικές πόλεις του Βόρειου Αιγαίου.

 

Η παρουσία του ιωνικού κόσμου είναι εμφανής και στα γλυπτά υστεροαρχαϊκών και πρώιμων κλασικών χρόνων που βρέθηκαν στην περιοχή του Λόφου 133 αλλά και στη θέση της Αρχαίας Αμφιπόλεως. Η τοπική παράδοση επιβιώνει στη μεταλλοτεχνία και προπάντων στα χάλκινα και χρυσά νομίσματα.

 

Μετά την εγκατάστασή τους στην Ηιόνα, στις εκβολές του Στρυμόνα, το 476 π.Χ., οι Αθηναίοι πραγματοποίησαν και την πρώτη ανεπιτυχή απόπειρα αποικισμού στην περιοχή της Αμφιπόλεως με την βραχύχρονη εγκατάστασή τους στο πόλισμα Εννέα Οδοί, που γρήγορα αφανίστηκε (464 π.Χ.). Παραμένει ακόμα ανοιχτό για την έρευνα πρόβλημα η ταύτιση των Εννέα Οδών με τον οικισμό του Λόφου 133, το στρώμα καταστροφής του οποίου χρονολογείται γύρω στα μέσα του 5ου αιώνα π.Χ. ή με την ίδια την Αμφίπολη, στην περιοχή του βόρειου τείχους της οποίας, οι ανασκαφές έχουν εντοπίσει μια προγενέστερη από το τείχος του 5ου αιώνα εγκατάσταση.

 

Στην εποχή των Μακεδόνων η Αμφίπολις αναδείχτηκε σε ισχυρή πόλη του Μακεδονικού βασιλείου με εσωτερική αυτονομία και με σημαντική οικονομική και πολιτιστική άνθιση.

 

Οι ανασκαφές έχουν αποκαλύψει μεγάλο μέρος από τα τείχη και ορισμένα από τα ιερά και τα ιδιωτικά και τα δημόσια κτήρια της πόλης.

 

Μετά την κατάκτηση της Μακεδονίας από τους Ρωμαίους (168 π.Χ.) η Αμφίπολις ορίζεται πρωτεύουσα της Πρώτης Μερίδος της Μακεδονίας.

 

Η Ρωμαϊκή Εποχή είναι για την Αμφίπολη περίοδος ακμής μέσα στο πλαίσιο της κοσμοκρατορίας των Ρωμαίων. Σταθμός της Εγνατίας Οδού και πρωτεύουσα μιας πλούσιας ενδοχώρας, η πόλη αναπτύσσεται οικονομικά και πολιτιστικά. Γνωρίζει βέβαια καταστροφές και λεηλασίες αλλά με την υποστήριξη και των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, ιδιαίτερα του Αυγούστου και του Αδριανού, παραμένει ένα από τα σημαντικά αστικά κέντρα της Μακεδονίας ως την ύστερη αρχαιότητα. Η ακμή της πόλης αντικατοπτρίζεται στα μνημειακά κτήρια με τα ψηφιδωτά δάπεδα και τις τοιχογραφίες, αλλά και στα αρχαιολογικά ευρήματα που οι ανασκαφές έχουν φέρει στο φως.

Modern historians about Macedonia – Max Cary

 

“The future relations between the two peoples had been irrevocably fixed by Alexander’s Anabasis, which destined them to work together in close co-operation as joint rulers of the East, and eventually to be blended into one Nation.“

Max  Cary, A History of the Greek World from 323-146 B.C. page 10

 

 

In 197 he re-entered Thessaly and forced a battle on the field of Cynoscephalae. In this encounter the Macedonian heavy infantry proved that in a solid front-to-front charge not even the Roman legions could hold, but that, once thrown out of order or taken in flank, it became helpless. While one Macedonian Phalanx charged right home, another broke itself up by its own impetus and became an easy prey to the enemy; and the victorious division, without cavalry support on the flanks, was enfiladed and cut to pieces by the succcessful Roman wing wheeling upon it. This was the first decisive victory of  Romans over Greeks  in a set battle on a large scale; but it sufficed definitely to establish Roman ascendancy in Greece.

Max  Cary, “A History of the Greek World from 323-146 B.C.”, page 191 

A History of the Greek World from 325 to 146 B.C.

by  Cary Max ,publication date:1932

Description

A History of the Greek World from 323 to 146 B.C. (1951) looks at the period of Greek history from the Macedonian to the Roman conquests. It contains a narrative of the political history of the Hellenistic states; a description of their statecraft, war-craft and economic practice; and a summary of later Greek achievement in the fields of art, literature, science, philosophy and religion. 

Routledge 

Modern historians about Macedonia – Mark Grossman

 

“When Alexander was just a child, his father was making Macedon (Now Macedonia in northern Greece) into one of the Greatest Greek city-states, as well as the dominant power in the Balkans.”

 

Mark Grossman,World Military Leaders:A Biographical Dictionary,page 11

“...he was tutored by Aristotle,the great Greek orator and educator,whom Philip called to Pella.”

Mark Grossman,World Military Leaders:A Biographical Dictionary,page 12

Modern historians about Macedonia – J.R. Hamilton

 

“That the Macedonians were of Greek stock seems certain.”

 

“…but Macedonian proper names, such as Ptolemaios or Philippos, are good Greek names, and the names of the Macedonian months, although differed from those of Athens or Sparta, were also Greek.”

 

Alexander the Great,J.R. Hamilton(Hutchinson,London, 1973),page 23

Μακεδονία – του Μίκη Θεοδωράκη

 

 Αθήνα,7.1.2018

 

Το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών στα 1992 αποφάσισε για μια εθνική κοινή γραμμή πλεύσης σε μια ονομασία στην οποία δεν θα περιέχεται η λέξη «Μακεδονία».

Τυχόν υποχώρηση από αυτή τη γραμμή θα έχει ολέθρια αποτελέσματα για το μέλλον της χώρας μας, δεδομένου ότι μετά την οκταετή καταλήστευση του ελληνικού λαού που μας οδήγησε στην σημερινή δραματική κατάσταση, το μόνο που μας απομένει είναι η διαφύλαξη της εθνικής μας ακεραιότητας. Η Κυβέρνηση των Σκοπίων απειλεί χωρίς προσχήματα την ακεραιτότητα της πατρίδας μας. Με όχημα το όνομα «Μακεδονία» και παραμορφώνοντας τα ιστορικά γεγονότα σε βαθμό γελοιότητας επιδιώκει την επέκταση των συνόρων της εις βάρος των δικών μας για τη δημιουργία της λεγόμενης «Μακεδονίας του Αιγαίου».

Ο στόχος αυτός λειτουργεί εδώ και δεκαετίες ως βασικός εθνικός στόχος της γειτονικής χώρας, με αποτέλεσμα να έχουν γαλουχηθεί γενιές Σκοπιανών με την ιδέα αυτή και να έχουν σήμερα την πεποίθηση ότι είναι κατ’ ευθείαν απόγονοι των Βασιλέων της Μακεδονίας Φιλίππου και Μεγάλου Αλεξάνδρου. Με μια κολοσσιαία πραγματικά προπαγάνδα, κατόρθωσαν να παρασύρουν σ’ αυτή την ιστορική γελοιότητα μεγάλο αριθμό κρατών επωφελούμενοι συγχρόνως και από τη στάση των Ελλήνων υπευθύνων που δεν έκαναν καμμία προσπάθεια να ανασκευάσουν στα μάτια των ξένων αυτή την χονδροειδή παραποίηση της Ιστορίας.

Και φτάσαμε στο θλιβερό σημείο που μας θίγει ως Λαό, να είμαστε αναγκασμένοι να απολογούμεθα για τον πατριωτισμό μας!

Εάν υποχωρήσουμε αυτή τη στιγμή από την θέση μας για το όνομα είναι σαν να ανοίγουμε τους ασκούς του Αιόλου. Οφείλουμε να επαγρυπνούμε για την διαφύλαξη της εθνικής μας ακεραιτότητας, δεδομένου ότι υπάρχουν ισχυρές διεθνείς δυνάμεις που έχουν στόχο τους στην σαλαμοποίηση της περιοχής των Βαλκανίων. Η περίπτωση της Γιουγκοσλαυίας είναι νωπή. Το επόμενο θύμα θα είναι η χώρα μας. Τα μαύρα σύννεφα που μας απειλούν γίνονται κάθε μέρα και περισσότερο ορατά. Εάν υποχωρήσουμε τώρα στην ανοιχτή πρόκληση των Σκοπίων που χωρίς να έχουν παραιτηθεί από τον κύριο στόχο της εθνικής τους πολιτικής επιδιώκουν σήμερα να γίνουν μέλος του ΝΑΤΟ με την ψήφο τη δική μας για να μπορούν αύριο-μεθαύριο να μας απειλούν από μια θέση υψηλότερη και ισχυρότερη, τότε θα είμαστε άξιοι της Μοίρας μας.

Κύριοι της ελληνικής κυβέρνησης, το βάρος που καλείσθε να σηκώσετε είναι ασήκωτο. Και γι’ αυτό μην το κάνετε. Μείνετε πιστοί στην κοινή εθνική γραμμή του 1992. Οι ευθύνες που φορτωθήκατε στον οικονομικό τομέα είναι μεγάλες. Όμως εκείνες που έχουν σχέση με την εθνική μας ασφάλεια και ακεραιότητα είναι συντριπτικές και το δυστύχημα είναι ότι δεν θα παρασύρουν μόνο εσάς αλλά ολόκληρη τη χώρα.

Την ίδια έκκληση που απευθύνω στην Κυβέρνηση την απευθύνω και στον λαό μας που θα πρέπει να εγκαταλείψει την νάρκη στην οποία έχει περιπέσει αυτό τον καιρό.

Το να μας οδηγούν στην πτώχευση και τη διάλυση του κοινωνικού μας ιστού, είναι ένα τεράστιο θέμα. Το να φτάνουμε όμως στο σημείο να απειλείται η ακεραιτότητα της χώρας μας, αυτό δεν είναι μόνο τεράστιο θέμα αλλά κανονικός θάνατος. Γιατί δεν θα μπορέσει να αντέξει η πατρίδα μας αν χάσει ακόμα και ένα τετραγωνικό μέτρο ελληνικής γης. Υπερβολή; Σκεφτείτε μόνο, ποιος αλήθεια θα μπορούσε να διανοηθεί τον διαμελισμό της άλλοτε ισχυρής Γιουγκοσλαυίας;

Οι καιροί ου μενετοί.

Όταν φοβάσαι να πεις ότι αγαπάς την πατρίδα σου κι όταν -ακόμα χειρότερα την ξεπουλάς- αυτό είναι ραγιαδισμός.

Όταν δεν φοβάσαι να πεις ότι την αγαπάς και έχεις το θάρρος να το βροντοφωνάξεις, αυτό δεν είναι εθνικισμός, είναι πατριωτισμός!

Και η Ελλάδα σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, έχει ανάγκη από πατριώτες!

Μίκης Θεοδωράκης 

Modern historians about Macedonia – Jerome Jordan Pollitt

 

“The Macedonians were ethnically related to the Greeks and spoke a dialect of Greek, but their loose feudal kingdom on the northern border of the Greek world had always been regarded as culturally backward.”

 

 

Art and Experience in Classical Greece,Jerome Jordan Pollitt,page 138

Μπλόκο Εφετείου στους Σκοπιανούς – Ιστορική εξέλιξη (και) για τη Συμφωνία των Πρεσπών

 

Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο ακύρωσε το έκτρωμα του ειρηνοδίκη Φλώρινας, που επέτρεπε να διδάσκεται η σλαβική διάλεκτος ως «μακεδονική» γλώσσα.

 

Τέλος στη ΜΚΟ που ήθελε να επιβάλει στην Ελλάδα τα σκοπιανικά ως δήθεν «μακεδονικά» βάζει η απόφαση του μονομελούς Εφετείου Δυτικής Μακεδονίας, έπειτα από αγώνα δύο ετών.

 

Το συγκεκριμένο σωματείο, που εμφανίστηκε ξαφνικά στη Φλώρινα ως δήθεν «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας στην Ελλάδα», για να προωθήσει κάτι που το ίδιο αποκαλεί αυτοβούλως ως «μακεδονικά», οδηγείται πλέον σε λουκέτο.

 

Η κακή αρχή έγινε με μια ακατανόητη απόφαση του Ειρηνοδικείου Φλώρινας το 2022, που τώρα ακυρώνεται από το Εφετείο. Ηταν τότε που αναγνωρίστηκε το «σωματείο» για την… προώθηση της «μακεδονικής» γλώσσας, με παραθυράκια από τη Συμφωνία των Πρεσπών. Το Ειρηνοδικείο Φλώρινας, με απόφασή του στις 27 Ιουλίου 2022, είχε εγκρίνει την ίδρυση του σωματείου, ωστόσο η εισαγγελέας Πρωτοδικών Φλώρινας Αναστασία Καλαϊτζή κατέθεσε ανακοπή, με το σκεπτικό πως η απόφαση αναγνώρισης του σωματείου παραβιάζει τη διεθνή Συμφωνία των Πρεσπών, με υπόνοιες για προσπάθεια δημιουργίας μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα.

 

Όταν είχε ανακοινωθεί η έγκριση της αίτησης τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς, έσπευσε αμέσως ο πρώην πρωθυπουργός των Σκοπίων Ζόραν Ζάεφ να πανηγυρίσει για την εξέλιξη, κάνοντας λόγο για «δικαίωση της Συμφωνίας των Πρεσπών».

 

Σκοποί του σωματείου, σύμφωνα με το καταστατικό της, ήταν:

 

1)Η διατήρηση και καλλιέργεια της «μακεδονικής» γλώσσας στην Ελλάδα.

 

2) Η υποστήριξη της εισαγωγής της «μακεδονικής» γλώσσας ως προαιρετικού μαθήματος σε δημόσια σχολεία και πανεπιστήμια στην Ελλάδα.

Ένα από τα εθνικά εγκλήματα στη Συμφωνία των Πρεσπών είναι ότι στο άρθρο 1 παρ. 3β και 3γ οι πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας ονομάζονται «Μακεδόνες» και η γλώσσα τους «μακεδονική». Μόνο το άρθρο 7 παρ. 4 δέσμευε τα Σκόπια να αναγνωρίσουν ότι «η επίσημη γλώσσα τους, η μακεδονική, ανήκει στην ομάδα των νοτιοσλαβικών γλωσσών».

 

Από την αρχή στην επίσημη τρίγλωσση ιστοσελίδα της ΜΚΟ «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας» δεν υπήρχαν πληροφορίες για τα πρόσωπα που αποτελούσαν το Δ.Σ. και τηλέφωνα επικοινωνίας, πάρα μόνο ένα email.

 

Για την απόφαση του ειρηνοδίκη είχε αρθρογραφήσει στη «δημοκρατία» τον Δεκέμβριο 2022 η πρόεδρος Αρείου Πάγου ε.τ. και πρώην πρωθυπουργός Βασιλική Θάνου, κάνοντας λόγο για «εθνικό κι όχι πολιτικό ή κομματικό ζήτημα», για το καταστατικό του σωματείου που «παραβιάζει τον νόμο και τους όρους της Συμφωνίας των Πρεσπών» κι ευθέως για «εσφαλμένη απόφαση του ειρηνοδίκη Φλώρινας», που, εκτός των άλλων, «ενέκρινε το σωματείο με τη μορφή ΜΚΟ, ώστε να δικαιούται και κρατικής επιχορήγησης από το υπουργείο Πολιτισμού»:

 

«Οι περιγραφόμενοι σκοποί του εν λόγω σωματείου συνιστούν προκλητικές προπαγανδιστικές ενέργειες, απροκάλυπτη καλλιέργεια και υποδαύλιση αλυτρωτισμού, αναθεωρητισμού και εχθρότητας σε βάρος των Ελλήνων και ακραίες εθνικιστικές δηλώσεις και κατ’ ακολουθία ευρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με όλους τους προαναφερθέντες ουσιώδεις όρους της Συμφωνίας».

 

Όταν τον Μάρτιο 2023 το δικαστήριο Φλώρινας απέρριψε τις αιτήσεις για τη διακοπή λειτουργίας του «Κέντρου», η ΜΚΟ έκανε επίθεση και κατά των εισαγγελικών Αρχών, μιλώντας για «πολλαπλές καταγγελίες “τρίτων” από εξτρεμιστικές ελληνικές οργανώσεις και την Εισαγγελέα της “Λέριν” / Φλώρινας, που ζήτησαν από το δικαστήριο να ανακαλέσει την εγγραφή της οργάνωσης. Με την ιστορική απόφαση της 16ης Μαρτίου 2023 το Πρωτοδικείο Φλώρινας απέρριψε την καταγγελία του Εισαγγελέα. Το Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας στην Ελλάδα παραμένει νόμιμα εγγεγραμμένο».

 

Οι δικαιωμένοι φορείς

Η υπόθεση, όμως, οδηγήθηκε στη συνέχεια στο Εφετείο, το οποίο τώρα με απόφασή του ακυρώνει τις προηγούμενες δικαστικές αποφάσεις κι επί της ουσίας καταργεί αυτό το μόρφωμα που παρουσιάστηκε από τα Σκόπια ως «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας στην Ελλάδα». Η δικαστική απόφαση δέχεται τις εφέσεις και «ακυρώνει τη διαταγή του ειρηνοδίκη Φλώρινας του 2022, με την οποία έγινε δεκτή η κατάθεσης αίτηση περί έγκρισης – δημοσίευσης του καταστατικού κι εγγραφής στο οικείο τηρούμενο στο Πρωτοδικείο Φλώρινας βιβλίο με την επωνυμία “Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας στην Ελλάδα” και έδρα τη Φλώρινα».

 

Δικαιωμένοι είναι οι 16 φορείς που είχαν συνταχθεί με την ανακοπή, μεταξύ των οποίων η Παμμακεδονική Ενωση Μακεδονικού Αγώνα Ελλάδας – Αυστραλίας, η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού, ο Σύνδεσμος Προάσπισης Μακεδονίας – Θράκης, ο πρόεδρος των «Πατριωτών» Πρόδρομος Εμφιετζόγλου και 60 μέλη του κόμματος, με επικεφαλής τη Μελίνα Εμφιετζόγλου.

 

Ο Πρόδρομος Εμφιετζόγλου δήλωσε: «Νιώθω δικαιωμένος και καλώ όλους τους Μακεδόνες να παρακολουθούν τις ύπουλες προσπάθειες των Σκοπιανών που δεν τηρούν ούτε την τόσο ευνοϊκή γι’ αυτούς, κατάπτυστη για εμάς, Συμφωνία των Πρεσπών». Μέχρι χθες το απόγευμα η σελίδα της ΜΚΟ στο facebook δεν είχε κάποια νέα ανάρτηση, που να αναφέρεται στην τωρινή δικαστική απόφαση, ενώ η ιστοσελίδα φαινόταν να μη λειτουργεί.

 

Πρόκληση

Όπως προκύπτει από τις καταθέσεις και τις παρεμβάσεις για την υπόθεση, που αναφέρονται στην απόφαση 82/2024 του Μονομελούς Εφετείου Δυτικής Μακεδονίας, «με τη δράση του εν λόγω σωματείου υπήρξε πρόκληση του κοινού αισθήματος και πλαστογράφηση της Ιστορίας, καθώς και της ελληνικής και βουλγαρικής γλώσσας, δημιουργώντας ένα οιονεί γλωσσικό μόρφωμα, με αυθαίρετο ονοματολογικό προσδιορισμό».

 

Επίσης, ότι το σωματείο αυτό «παρουσιάζει μια μακρόχρονη εμμονική προσπάθεια περί προώθησης της προπαγάνδας διά της μεγάλης ιδέας του μακεδονικού έθνους», όπως και ότι «οι σκοποί του αναγνωρισθέντος σωματείου είναι ασαφείς, καθώς το καταστατικό του είναι αντικειμενικά πρόσφορο να δημιουργήσει παραπλανητική εικόνα και την εντύπωση ότι αυτό ενδεχομένως να επιδιώκει την προώθηση άλλου γλωσσικού ιδιώματος, υπό τον τίτλο μακεδονική γλώσσα».

 

Ο φίλος του Αλέξη Τσίπρα, Ζόραν Ζάεφ, δεν μπορεί να πανηγυρίζει πλέον. Το σωματείο, το οποίο ήθελε να υπάρχει στην Ελλάδα, είναι από σήμερα μη νόμιμο και δεν μπορεί να ασκήσει δραστηριότητες είτε περί γλώσσας είτε περί άλλων ύποπτων σκοπών.

 

Βασίλης Γαλούπης,δημοκρατία