ΥΠΠΟ: Αποκαλύπτεται το Γυμνάσιο στην Αρχαία Ολυμπία

 

Στην γ' φάση του έργου της αποκάλυψης, προστασίας και ανάδειξης του Γυμνασίου στην Αρχαία Ολυμπία προχωρά το Υπουργείο Πολιτισμού, σε συνέχεια των θετικών γνωμοδοτήσεων του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου επί της στατικής μελέτης των πρανών και της μελέτης αποχέτευσης–αποστράγγισης των όμβριων υδάτων του ανασκαφικού σκάμματος. Την ολοκλήρωση των ανασκαφών ακολουθεί και η τελική διαμόρφωση του μνημείου. Το Γυμνάσιο της Αρχαίας Ολυμπίας οικοδομήθηκε, τον 2ο αι. π.Χ. δίπλα στην κοίτη του ποταμού Κλαδέου και ανήκει στο ίδιο συγκρότημα με την παλαίστρα, που βρίσκεται σε άμεση γειτνίαση με αυτό. Πρόκειται για μεγάλο περίκλειστο μακρόστενο κτίσμα, το οποίο είχε στο κέντρο του μια ευρύχωρη αυλή με δωρικές στοές στις τέσσερις πλευρές του.

 

Η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, δήλωσε: «Η αποκάλυψη και η ανάδειξη του Γυμνασίου στην Αρχαία Ολυμπία, του χώρου δηλαδή στον οποίον προπονούνταν οι αθλητές που συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, συνεχίζεται απρόσκοπτα από το Υπουργείο Πολιτισμού δια της αρμόδιας Εφορείας Αρχαιοτήτων Ηλείας. Ήδη έχουν ολοκληρωθεί η α' και β΄ φάση αποκάλυψης του μνημείου και ακολουθεί η αποκάλυψη και ανάδειξη του βόρειου και τελευταίου τμήματος του Γυμνασίου, με την επικείμενη ένταξη του έργου στο Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Δυτικής Ελλάδος. Παράλληλα, με την αποκάλυψη του μνημείου, δημιουργούμε ένα πλέγμα αντιπλημμυρικής προστασίας του, καθώς η θέση του δίπλα στον Κλαδέο ποταμό, το καθιστά ευάλωτο σε πλημμυρικά φαινόμενα. Με την ολοκλήρωση της αποκάλυψης του Αρχαίου Γυμνασίου, αλλά και με τα έργα αποκατάστασης και ανάδειξης σημαντικών μνημείων της ρωμαϊκής περιόδου στην Αρχαία Ολυμπία, όπως οι Θέρμες, το λεγόμενο εργαστήριο του Φειδία, η «Οικία του Νέρωνα», συμπληρώνεται η εικόνα του αρχαιολογικού χώρου, διευρύνεται η περιήγηση των επισκεπτών και ενισχύεται η εμπειρία τους».

Για την εκπόνηση της στατικής μελέτης αξιοποιήθηκαν τα συμπεράσματα από την εφαρμογή της ηλεκτρομηχανολογικής και στατικής μελέτης στις προηγούμενες φάσεις του έργου, όπως και η διαμορφωμένη εικόνα του χώρου μετά την ολοκλήρωση της β' φάσης του έργου, και αποτιμήθηκε η λειτουργία των εφαρμοσμένων λύσεων κατόπιν των έντονων πλημμυρικών φαινομένων του Νοεμβρίου του 2015. Οι προτάσεις της μελέτης αφορούν σε καθαρισμούς και αντιστήριξη των πρανών του σκάμματος αλλά και σε μέτρα προστασίας των αρχαιοτήτων βάσει των αρχαίων καταλοίπων. Ειδικά για τη δυτική πλευρά κατά μήκος του Κλαδέου, στην περιοχή με τη χαμηλότερη στάθμη του φυσικού εδάφους, προτείνεται η κατασκευή αναλήμματος για την προστασία του σκάμματος από πιθανή πλημμύρα και η προστασία του φυσικού εδάφους έναντι της διάβρωσης. Το έργο αποχέτευσης - αποστράγγισης των όμβριων υδάτων ολοκληρώνεται με την κατασκευή ανοικτών αγωγών στα πρανή του σκάμματος, τη διαμόρφωση αποστράγγισης και την κατασκευή φρεατίων.

 

Η δυτική του πλευρά του Γυμνασίου έχει παρασυρθεί από τον ποταμό Κλαδέο και πιθανολογείται ότι αποτελούνταν από δωμάτια που χρησίμευαν ως καταλύματα των αθλητών. Στην ανατολική στοά υπήρχε εξωτερικός τοίχος με διπλή εσωτερική δωρική κιονοστοιχία με 66 κίονες και προς την αυλή μια δεύτερη κιονοστοιχία με 60 κίονες. Το συνολικό μήκος της στοάς αυτής ήταν ίσο με το μήκος του ολυμπιακού σταδίου, έτσι ώστε οι αθλητές του δρόμου να προπονούνται ακριβώς στην ίδια απόσταση. Στην ανατολική στοά υπήρχε ο «ξυστός», στεγασμένος στίβος για την προπόνηση των δρομέων, το μήκος του οποίου ήταν ίσο με το μήκος ενός σταδίου (192,27μ.). Ο πλαϊνός, παράλληλος, υπαίθριος διάδρομος ήταν η «Παραδρομίς». Η προπόνηση των αθλητών στα αγωνίσματα του ακοντίου και του δίσκου γίνονταν στον μεγάλο υπαίθριο χώρο του Γυμνασίου.  

Η χαμένη τιμή των φιλολόγων

 

Κάποτε, όχι και τόσο κάποτε εδώ που τα λέμε, οι φιλολογικές σχολές των ΑΕΙ υποδέχονταν τους καλύτερους. Για να σπουδάσεις φιλολογία έπρεπε να αποδείξεις ότι σου αρέσει το διάβασμα κι ότι μπορείς να χειριστείς τον πολύπλοκο μηχανισμό της υπέροχης μηχανής των αρχαίων ελληνικών.

Οι περίφημες βάσεις εισαγωγής στις φιλολογικές σχολές ήσαν οι υψηλότερες. Στην Αθήνα, για παράδειγμα, ήταν υψηλότερη ακόμη κι από τη Νομική. Η δε Φιλολογία του Αριστοτελείου αντιμετωπιζόταν όπως η Μεγάλη του Γένους Σχολή. Φέτος, για την εισαγωγή στη Φιλολογία του Αριστοτελείου απαιτούνταν λιγότερα μόρια κι από τις θεατρικές σπουδές.

 

Δεν είναι να απορείς κατόπιν τούτου που διάφοροι θεατρολόγοι θεωρούν πως ο Αισχύλος υπερασπιζόταν τον αγώνα των Παλαιστινίων. Απλώς κανείς δεν τους έμαθε να διαβάζουν. Όπως δεν είναι να απορεί κανείς που οι Έλληνες μαθητές αποτυγχάνουν στην κατανόηση κειμένου. Οι χαμηλές βάσεις εισαγωγής στις φιλολογικές σχολές δίνουν και το μέτρο της εκτίμησης με την οποία αντιμετωπίζει το σχολείο την ανάγνωση, την ελληνική γραμματεία, τη γλώσσα. Διότι όλα ξεκινούν από τη μέση εκπαίδευση. Στην πρώτη εφηβεία θα κριθεί αν θα γίνεις αναγνώστης ή αν θα αντιμετωπίζεις την ανάγνωση ως μια ξεπερασμένη δραστηριότητα που την ασκούν μόνον όσοι δεν έχουν τι άλλο να κάνουν. Ο σημερινός κόσμος προσφέρει στον έφηβο όλες τις δυνατότητες να συμμετέχει ενεργά στην ηλεκτρονική οικουμένη. Το κενό που οφείλει να καλύψει το σχολείο είναι η σχέση του εφήβου με το πολιτισμικό μας κεφάλαιο.

 

Με τις ίδιες ελάχιστες απαιτήσεις αντιμετωπίζονται και όσοι θέλουν να σπουδάσουν αρχαιολογία. Κι εκεί οι βάσεις είναι χαμηλές. Κι αυτό σε μια χώρα που υποτίθεται ότι θέλει να προσελκύσει φοιτητές απ’ όλον τον κόσμο για να σπουδάσουν αρχαιολογία από «πρώτο χέρι». Αν εμείς οι ίδιοι κατεβάζουμε τον πήχυ των απαιτήσεων τόσο χαμηλά, πώς θα πείσουμε τους άλλους ότι αξίζει τον κόπο το αγώνισμα; Πόσες γενιές φιλολόγων έχουν κοπιάσει για να ρίξουν το επίπεδο της τέχνης τους; Πόση παπαγαλία έχει ξοδευτεί για να πεισθούν οι μαθητές ότι η τέχνη της ανάγνωσης είναι μια ανιαρή και άχρηστη δραστηριότητα;

 

Δεν ισχυρίζομαι ότι το «κάποτε» ήταν καλύτερο από το τώρα. Το σπέρμα της σημερινής απαξίωσης βρίσκεται στον φορμαλισμό από τον οποίον έπασχαν πάντοτε οι εν Ελλάδι φιλολογικές σπουδές. Όμως, αντί να διορθώσουμε τις αγκυλώσεις του παρελθόντος, τις εντάξαμε στον κανόνα της «ήσσονος προσπαθείας» και των ελάχιστων απαιτήσεων για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο. Η πολιτεία δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται τη σοβαρότητα του προβλήματος. Κι ότι εκεί διακυβεύεται η ύπαρξη της γλώσσας μας και κατά συνέπεια της εθνικής μας συνείδησης. Αν δεν υπάρχουν αναγνώστες ελληνικών, η γλώσσα μας θα πεθάνει από έλλειψη οξυγόνου.

Τάκης Θεοδωρόπουλος,Καθημερινή

Αριστοτέλης και Μέγκιος «ζωντάνεψαν» και συνομίλησαν με το κοινό

 

Με λευκούς μανδύες, επίσημο παρουσιαστικό και χαρακτηριστικά πολύ κοντά στις απεικονίσεις τους σε αγάλματα, γλυπτά και άλλα ιστορικά στοιχεία, εμφανίστηκαν πριν λίγες μέρες στη σκηνή του συνεδριακού κέντρου της κινεζικής πόλης Qufu, οι φιλόσοφοι Αριστοτέλης και Μέγκιος, στο πλαίσιο του 3ου Συμποσίου για τον Αριστοτέλη και τον Κομφούκιο. Με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης τα φωτεινά ολογράμματά τους άρχισαν να συνομιλούν μεταξύ τους αλλά και με το κοινό, με εκφραστική φωνή, κίνηση στα χέρια και το σώμα και θετική διάθεση, απαντώντας σε ερωτήσεις και προκαλώντας ενθουσιασμό στους μελετητές της φιλοσοφίας τους.

 

«Γνωρίζω ότι γεννήθηκες στα Στάγειρα. Είμαι πολύ χαρούμενη που σε συναντώ εδώ στην Κίνα. Αυτό είναι υπέροχο» ήταν τα πρώτα λόγια της Προέδρου του Διεπιστημονικό Κέντρο Αριστοτελικών Μελετών (ΔΙΚΑΜ) του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), ομότιμης καθηγήτριας Φιλοσοφίας της Επιστήμης, Δήμητρας Σφενδόνη - Μέντζου. «Μπορείς να με ρωτήσεις οτιδήποτε επιθυμείς και θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να σου απαντήσω» είπε ο Αριστοτέλης, ο οποίος βρισκόταν μπροστά σε όλους πάνω στη σκηνή, ξυπόλητος, με λευκά μαλλιά και γένια, φορώντας τη μακριά του αρχαιοελληνική ενδυμασία.

 

Τα χαρακτηριστικά της επιστήμης και η αιτία των πραγμάτων

 

Η κ. Σφενδόνη ρώτησε τον Αριστοτέλη για τα βασικά χαρακτηριστικά της επιστήμης αλλά και την αιτία των πραγμάτων και εκείνος, αφού περίμενε για λίγη ώρα, αναφέρθηκε στη λογική και τη μέθοδο της επιστημονικής έρευνας για την αναζήτηση της αλήθειας. Όπως είπε, στόχος της επιστήμης είναι η κατανόηση των πραγμάτων και η ανάπτυξη θεωριών και ερμηνειών που θα βασίζονται σε στοιχεία και συλλογισμούς, με την προϋπόθεση οι επιστήμονες να είναι πρόθυμοι να αμφισβητήσουν τις υποθέσεις τους και να αναθεωρήσουν, ώστε η επιστήμη να προχωρά και να συμβάλει σημαντικά στην κατανόηση του κόσμου. Όσο για τις αιτίες από τις οποίες τα διάφορα όντα αντλούν την ουσιαστική τους ύπαρξη, ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στη μεταφυσική.

 

Η δουλεία στην αρχαία Ελλάδα

 

Αίσθηση προκάλεσε στο κοινό η ερώτηση που δέχτηκε αργότερα για τη δουλεία στην αρχαία Ελλάδα. «Ο Αριστοτέλης απάντησε ότι όταν μιλάμε για τέτοια θέματα θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο μιας εποχής. Δεν είναι δυνατόν να αναφερόμαστε με τα σημερινά δεδομένα σε κάτι που έγινε πριν από 2.500 χρόνια. Και πράγματι δεν μπορεί κανείς να πει ότι ευθέως ο Αριστοτέλης αναγνώρισε τη δουλεία καθώς ο ίδιος μίλησε τότε για τον άνθρωπο, χωρίς να κάνει καμία διάκριση ανάμεσα σε φύλα και φυλές» τόνισε η κ. Σφενδόνη στο ΑΠΕ - ΜΠΕ.

 

Η ίδια συμπλήρωσε ότι ο Έλληνας φιλόσοφος στη διαθήκη που άφησε έδινε σημασία στη φιλανθρωπία και άφηνε συμβουλές για την απευλευθέρωση και οικονομική ενίσχυση των δούλων. Χαρακτήρισε πολύ καλή την απάντηση του Αριστοτέλη, επί σκηνής και όπως είπε, «φάνηκε ότι το σύστημα της τεχνητής νοημοσύνης που ανέπτυξαν οι Κινέζοι ήταν αρκετά κατατοπισμένο».

 

Η έννοια της επιείκειας

 

Εκείνη, άλλωστε, του έθεσε ένα ακόμη ερώτημα σχετικά με την έννοια της επιείκειας που ξεκινάει από τον Αριστοτέλη και ενσωματώνεται σήμερα στη φιλοσοφία του δικαίου. Αναφερόμενη στη σχετική του απάντηση, δήλωσε εντυπωσιασμένη από την χρήση του σωστού όρου στην αγγλική γλώσσα (equity και όχι fairness ή justice). Το ολόγραμμα του Αριστοτέλη συγκεκριμένα επισήμανε: «η έννοια της επιείκειας είναι η έννοια του δικαίου που υπερβαίνει το γράμμα του νόμου. Αναγνωρίζει ότι μπορεί να υπάρχουν συνθήκες στις οποίες η αυστηρή εφαρμογή του νόμου μπορεί να οδηγήσει σε ένα άδικο αποτέλεσμα ενώ θα πρέπει να υπάρξει ευελιξία και διακριτικότητα στην εφαρμογή του».

 

«Ευχαριστώ, με κάνατε πολύ ευτυχισμένη» ήταν η απάντηση της κ. Σφενδόνη. Η ίδια σχολίασε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ότι «η βασική Αριστοτελική ιδέα που υιοθετείται και σήμερα είναι ότι ο νόμος είναι το γενικό πλαίσιο που δημιουργήθηκε από τον νομοθέτη, ωστόσο στην πράξη και κατά την εφαρμογή του νόμου ο δικαστής θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις ειδικές περιπτώσεις και συνθήκες για να λάβει μια δίκαιη απόφαση».

 

Στη συνέχεια το κοινό έθεσε ερωτήσεις στον Μέγκιο, εκφραστή και συνεχιστή της φιλοσοφίας του Κομφούκιου, ο οποίος αναφέρθηκε στα βασικά χαρακτηριστικά της σκέψης του αρχαίου Κινέζου φιλοσόφου.

 

Τα κοινά στοιχεία της αρχαίας ελληνικής και της αρχαίας κινεζικής φιλοσοφίας

 

Μιλώντας νωρίτερα στην εναρκτήρια τελετή του Συμποσίου η Πρόεδρος του Διεπιστημονικού Κέντρου Αριστοτελικών Μελετών τόνισε ότι τόσο ο Κομφούκιος όσο και ο Αριστοτέλης έχουν βαθύ ενδιαφέρον για τον άνθρωπο ενώ κεντρική θέση στο έργο τους έχουν οι ιδέες της αρετής, της φιλίας και της σοφίας. «Επομένως, είναι κρίσιμης σημασίας σήμερα να δούμε πώς οι γνώσεις που αποκτήθηκαν από τον Κομφούκιο και τον Αριστοτέλη, μπορούν να μας δείξουν τον δρόμο για να φτάσουμε σε πολύτιμα συμπεράσματα σε έναν παγκόσμιο διάλογο για έναν καλύτερο κόσμο» υπογράμμισε.

 

Στο συμπόσιο έλαβαν μέρος κορυφαίοι μελετητές διεθνούς κύρους από την Κίνα, την Ελλάδα, την Ευρώπη και άλλα μέρη του κόσμου ενώ για τη διοργάνωση συνεργάστηκαν ιδιαίτερα σημαντικά ιδρύματα και ακαδημαϊκοί φορείς από την Κίνα και την Ελλάδα. Τα δύο ελληνικά ιδρύματα - εταίροι του συμποσίου ήταν το ΔΙΚΑΜ και η Ακαδημία Αθηνών.

 

Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων