Διεθνής Ημερίδα με θέμα «Ο Αριστοτέλης Σήμερα: Πολιτική και Ηθική Φιλοσοφία, Παιδεία, Επιστήμες, Τεχνητή Νοημοσύνη»

 

 

 

 

Διεθνή Ημερίδα, με τίτλο: «Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΣΗΜΕΡΑ: Πολιτική και Ηθική Φιλοσοφία, Παιδεία, Επιστήμες, Τεχνητή Νοημοσύνη», διοργανώνει το Διεπιστημονικό Κέντρο Αριστοτελικών Μελετών (ΔΙΚΑΜ) του ΑΠΘ, στο πλαίσιο του εορτασμού για τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από την ίδρυση και λειτουργία του ΑΠΘ, την Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2025 και ώρες 17.00-21.00, στο Φουαγιέ Πλατείας της Αίθουσας Φίλων της Μουσικής, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης (κτίριο Μ1).

 

Σύμφωνα με τους διοργανωτές, στόχος της Ημερίδας είναι να ανοίξει έναν γόνιμο διάλογο μέσα από τις παρεμβάσεις καταξιωμένων φιλοσόφων και επιστημόνων από την Ελλάδα και το εξωτερικό, προκειμένου να αναδειχθεί ο τρόπος με τον οποίο η διδασκαλία του Αριστοτέλη μπορεί να βοηθήσει τον σύγχρονο άνθρωπο στην αναζήτηση λύσεων για τις κρίσιμες προκλήσεις που αντιμετωπίζει σε παγκόσμιο επίπεδο και αποτελούν απειλή για το μέλλον της νέας γενιάς.

 

Την εκδήλωση θα χαιρετίσουν ο Υφυπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, Νικόλαος Παπαϊωάννου, ο Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, Μιχάλης Τιβέριος, και ο Αντιπρύτανης Διεθνών Σχέσεων, Εξωστρέφειας, Διά Βίου Μάθησης και Φοιτητικής Μέριμνας του ΑΠΘ, Καθηγητής Ιάκωβος Μιχαηλίδης.

 

Η Ημερίδα αποτελεί τον Δ΄ Κύκλο των Διαλέξεων, με θέμα: «Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΣΗΜΕΡΑ», ο οποίος διοργανώνεται, σε συνεργασία με το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, από το 2018. Την ευθύνη της διοργάνωσης των Διαλέξεων έχει η Ιδρύτρια και Πρόεδρος του Διεπιστημονικού Κέντρου Αριστοτελικών Μελετών του ΑΠΘ, Ομ. Καθηγήτρια Φιλοσοφίας της Επιστήμης και Μέλος της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών (OeAW), Δήμητρα Σφενδόνη-Μέντζου.

 

Το Διεπιστημονικό Κέντρο Αριστοτελικών Μελετών ιδρύθηκε με απόφαση της Συγκλήτου του ΑΠΘ, τον Ιούλιο του 2011. Στόχος του είναι η μελέτη και προβολή παγκοσμίως του έργου του Μακεδόνα Φιλοσόφου Αριστοτέλη, το οποίο άσκησε καθοριστική επιρροή στην πορεία της ανθρώπινης σκέψης για πάνω από δύο χιλιετίες και εξακολουθεί να αποτελεί σημείο αναφοράς στη σύγχρονη πνευματική ζωή.

 

Σύμφωνα με τους διοργανωτές, στη σημερινή διεθνή συγκυρία, η δράση του ΔΙΚΑΜ αποκτά ιδιαίτερη σημασία, καθώς στον πυρήνα της παγκόσμιας κοινότητας διαμορφώνεται μια ισχυρή στροφή προς τη φιλοσοφία ως χώρο αναζήτησης λύσεων. Στο πλαίσιο αυτό, ο Αριστοτέλης προβάλλει με ξεχωριστή βαρύτητα, ως ένας στοχαστής που κληροδότησε στην ανθρωπότητα τεράστιο έργο, στο οποίο η φιλοσοφία και οι επιστήμες συνυπάρχουν σε ένα οργανικά δεμένο και εννοιολογικά συνεκτικό σύνολο.

 

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

 

Περισσότερες πληροφορίες για το Διεπιστημονικό Κέντρο Αριστοτελικών Μελετών: https://dikam.auth.gr/

 

Πρόγραμμα εδώ

Ο Μέγας Αλέξανδρος αντιμετωπίζει το τρικέρατο κτήνος

 

Το εικονογραφημένο μεσαιωνικό χειρόγραφο της «Μυθιστορίας του Αλεξάνδρου» με τις φανταστικές αφηγήσεις για τον Μακεδόνα στρατηλάτη παρουσιάζεται στο Μουσείο Getty

 

Γίγαντες, δράκοι, αγριόχοιροι, λιοντάρια αλμπίνο και κάτι γιγάντια καβούρια. Μα καλά, με τους Πέρσες δεν τα έβαλε ο Μέγας Αλέξανδρος; Ναι, αλλά η μυθολογία που δημιούργησε ως ο μέγιστος των στραταρχών, ο οποίος μάλιστα έφτασε στα άγνωστα πέρατα του γνωστού κόσμου, τον ήθελε να επιτυγχάνει κατορθώματα αδιανόητα, να αντιμετωπίζει εχθρούς που δεν έβαζε ο νους του απλού ανθρώπου. Σαν αυτά που περιλαμβάνονται στην περίφημη «Μυθιστορία του Αλεξάνδρου», ένα συμπίλημα αρχαίων και μεσαιωνικών αφηγήσεων για τον Μακεδόνα στρατηλάτη, που προφανώς δεν αποτελεί ακριβώς ιστορική πηγή, αλλά απολαυστικό ανάγνωσμα γεμάτο θρυλικά ανδραγαθήματα.

Το Μουσείο Getty απέκτησε πρόσφατα ένα εντυπωσιακά εικονογραφημένο, μεσαιωνικό χειρόγραφο της «Μυθιστορίας του Αλεξάνδρου», το οποίο πιθανολογείται ότι προέρχεται από τη Γαλλία ή το Βέλγιο του 1290-1300 μ.Χ. και παρουσιάζεται στην έκθεση χειρογράφων «Ταξιδεύοντας στον Μεσαίωνα», που διαρκεί έως τις 30 Νοεμβρίου. Για τους λάτρεις των φανταστικών ιστοριών, όμως, ένα μέρος του είναι διαθέσιμο και online.

 

Οι απαρχές

«Είναι ένα από τα πιο πολυμεταφρασμένα κείμενα στην ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας», τονίζει στην «Κ» ο Βασίλης Λιοτσάκης, επίκουρος καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Οπως εξηγεί, η επικρατούσα θεωρία εντοπίζει τις απαρχές του έργου στον 4ο αιώνα μ.Χ., ενώ μια άλλη τις τοποθετεί στα ελληνιστικά χρόνια, γύρω στο 300 π.Χ. Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι, στους αιώνες που ακολούθησαν, η «Μυθιστορία» δεν μεταφραζόταν απλώς, αλλά δεχόταν και διάφορες προσθήκες, που έφερναν τον Αλέξανδρο στα μέτρα τού εκάστοτε αναγνωστικού κοινού – στα τέλη του 17ου αιώνα, μάλιστα, μεταφράστηκε και ως «Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου» στα ελληνικά.

«Οι χριστιανοί τον έκαναν χριστιανό και οι μουσουλμάνοι, μουσουλμάνο», λέει ο κ. Λιοτσάκης και συνεχίζει: «Στην περιοχή της Μεσοποταμίας, του έδωσαν στοιχεία από το Επος του Γκιλγκαμές, που ανάγεται στην 3η χιλιετία π.Χ. Ο κάθε λαός τον τοποθετεί στη μυθολογία του. Καθώς μάλιστα ήταν εξαρχής ένα σύμβολο ανδρείας, ένας ικανότατος πολεμιστής που εκδικήθηκε για τους Περσικούς Πολέμους, αυτή η αφήγηση ταίριαξε και στους ιππότες της μεσαιωνικής Ευρώπης, οι οποίοι ήθελαν με τις Σταυροφορίες να κατακτήσουν την Ανατολή».

Πράγματι, στο χειρόγραφο του Μουσείου Getty, ο Αλέξανδρος και τα παλικάρια του φορούν ιπποτικές πανοπλίες του 13ου αιώνα. Αντιμετωπίζουν εχθρούς οι οποίοι έχουν έξι χέρια ο καθένας, μονόκερους με πριονωτά κέρατα –σε μια μάχη χρειάστηκε να σκοτώσουν πάνω από 8.450 τέτοια πλάσματα– καθώς και ένα μεγάλο, τρικέρατο κτήνος με το όνομα Οδοντοτύραννος.

Μια σελίδα απεικονίζει τον Μέγα Αλέξανδρο να… καταδύεται υποβρυχίως, σε ένα διάφανο βαρέλι φωτισμένο με πυρσούς, από όπου βλέπει παράξενα πλάσματα. «Η εικόνα του Αλεξάνδρου ως εξερευνητή δεν γεννήθηκε στον Μεσαίωνα», εξηγεί ο κ. Λιοτσάκης. «Και ο ίδιος παρουσίαζε έτσι τον εαυτό του. Κατέκτησε τους Πέρσες, θέλησε όμως να φτάσει έως το τέλος του κόσμου. Eβαζε τους ιστορικούς του να γράφουν ότι στις εκστρατείες του συνάντησε τις Αμαζόνες, τον βράχο που ήταν δεμένος ο Προμηθέας. Ενίοτε προωθούσε ο ίδιος τον θρύλο του εξερευνητή, για να πείθει τους κουρασμένους στρατιώτες του να συνεχίσουν. Τους έλεγε ότι θα συναντήσουν μέρη που μόνο ακουστά τα είχαν. Και όταν γύριζαν πίσω, κάποιοι στρατιώτες συνέχισαν να διηγούνται αυτές τις ιστορίες».

Καθημερινή