The Kinch Tomb - Τάφος του Kinch

 

The famous tombs of Lefkadia, on the ancient road connecting Mieza and Pella, the capital of the Macedonian Kingdom, are among the finest and best preserved monuments in the region. The first tomb near the village of Kopanos was named after the Danish architect K. F. Kinch who discovered and studied it in 1887, 1889 and 1892. Kinch drew the tomb and its painted decoration which is now lost. The tomb dates to the first half of the third century BC.

The tomb, which consists of a flat-roofed ante-chamber and a barrel-vaulted burial chamber, was covered by a mound 2.50 metres high. The Doric facade had two antae with capitals but no columns. The door was sealed with poros blocks. The Doric entablature has six triglyphs and six metopes painted blue and yellow respectively. Above the entablature was an Ionic kymation. The interior walls were plastered and painted. Inside the antechamber, at 1.70 metres from the ground, was a relief cornice with white, red and green flowers painted on a red band. The walls were painted yellow in their lower part, dark red in the middle and dark blue with flowers at the top. On the east wall a painted panel, now lost, depicted a Macedonian on a galloping horse attacking a Persian who was on foot and protected himself with his shield.

The 'Kinch' Tomb was severely damaged during the construction of the Thessaloniki-Monasterion railroad. In 1970-71 the Archaeological Service cleaned and restored the monument to its former appearance.

Author

I.Psarra, archaeologist

Οι γνωστοί μακεδονικοί τάφοι των Λευκαδίων, που βρίσκονται στην πορεία του αρχαίου δρόμου που ένωνε τη Μίεζα με την πρωτεύουσα του μακεδονικού βασιλείου, την Πέλλα, είναι από τα λαμπρότερα και καλύτερα διατηρημένα μνημεία της περιοχής. Ο πρώτος τάφος στην περιοχή Κοπανού Ημαθίας εντοπίσθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και πήρε το όνομά του από το Δανό αρχιτέκτονα K.F. Kinch, ο οποίος αποκάλυψε το μνημείο και το μελέτησε τα έτη 1887, 1889 και 1892. Εκτός από τα σχέδια ο Kinch αναπαρέστησε ζωγραφικά τη διακόσμηση του τάφου και διέσωσε έτσι τις χαμένες σήμερα τοιχογραφίες του μνημείου, που χρονολογείται στο α΄ μισό 3ου αι. π.Χ.

Ο τάφος είναι διθάλαμος και διαθέτει καμαρωτή σκεπή στο θάλαμο και επίπεδη στον προθάλαμο. Ήταν καλυμμένος από επίχωση που σχημάτιζε τύμβο με ύψος 2,50 μ. Η πρόσοψή του ήταν δωρικού ρυθμού, χωρίς όμως να διαθέτει κίονες. Δύο παραστάδες με επίκρανα πλαισίωναν την είσοδο, την οποία έφραζαν πωρόλιθοι και όχι πόρτα όπως συνήθως. Ο δωρικός θριγκός του τάφου διακοσμείται με έξι τρίγλυφα και έξι μετόπες, που αρχικά είχαν κιτρινωπό χρώμα, ενώ τα τρίγλυφα βαθύ κυανό. Ως επιστέγαση του δωρικού θριγκού υπήρχε ιωνικό κυμάτιο. Οι εσωτερικοί τοίχοι του μνημείου ήταν καλυμμένοι με λευκό κονίαμα, επάνω στο οποίο έγινε ο ζωγραφικός διάκοσμος. Στον προθάλαμο υπήρχε σε ύψος 1,70 μ. από το έδαφος μια ανάγλυφη κορνίζα, που ήταν ζωγραφισμένη με λευκά, κόκκινα και πράσινα άνθη επάνω σε κόκκινη ταινία. Οι τοίχοι του θαλάμου σε ύψος μέχρι και 0,70 μ. από το έδαφος ήταν βαμμένοι με ωχροκίτρινο χρώμα, από εκεί και πάνω με βαθύ κόκκινο χρώμα, ενώ ακόμη ψηλότερα υπήρχε ανθοστοιχία επάνω σε βαθύ γαλάζιο φόντο. Στον ανατολικό τοίχο υπήρχε γραπτή παράσταση, που δεν σώζεται σήμερα. Εικόνιζε Μακεδόνα ιππέα με άλογο που κάλπαζε, να επιτίθεται με το δόρυ του σε πεζό Πέρση στρατιώτη, ο οποίος προσπαθούσε να αμυνθεί προτάσσοντας την ασπίδα του.

Ο τάφος του Kinch υπέστη σοβαρές ζημιές από τις εργασίες που έγιναν στην περιοχή για την κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής Θεσσαλονίκης-Μοναστηρίου και καταπλακώθηκε με χώματα. Το 1970-1971, με μέριμνα της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας πραγματοποιήθηκαν εργασίες αναστήλωσης και καθαρισμού του μνημείου, με σκοπό την αποκατάσταση της μορφής του. 

Bunte Götter (Gods in Color)

 

Erforschung der Farbigkeit der antiken griechischen Skulptur (Vinzenz Brinkmann, Ulrike Koch-Brinkmann)

Research in Polychromy of Ancient Greek Sculpture (Vinzenz Brinkmann, Ulrike Koch-Brinkmann)

Grabstele des Aristion

Δωδώνη:Το μαντείο των ήχων - Dodona:The oracle of sounds

 

σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης

κείμενα-επιμέλεια: Δημήτριος Παντερμαλής  

National Geographic:Alexander the Great

 

 

Η αρχαία Θάσος

 

 Αφιέρωμα της σειράς "ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΞΕΝΑΓΗΣΕΙΣ" στο νησί της Θάσου. Λόγος γίνεται για την ιστορία, τους αρχαιολογικούς χώρους, τη φύση, καθώς και για τη σημαντική γεωγραφική θέση της Θάσου.

 

Γίνεται αναφορά στις πρώτες πόλεις που ιδρύθηκαν, στο αρχαίο λιμάνι και τη σημασία του ως εμπορικού κέντρου, την άρτια οργάνωση του εμπορίου, τους νόμους και τους πολιτειακούς θεσμούς. Παρουσιάζονται στοιχεία για τη θρησκευτική λατρεία και τα τελετουργικά έθιμα του νησιού, αλλά και για το θασίτικο κρασί.

 

 Η αφήγηση συμπληρώνεται με πλάνα από τη Θάσο, τα αρχαιολογικά ευρήματα, αλλά και τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους: την αρχαία αγορά, το αρχαίο θέατρο ή ωδείο, τον ναό του Πυθίου Απόλλωνα, την Πύλη του Σειληνού με τον Κάνθαρο, τη συνοικία του Σειληνού, την Πύλη του Ηρακλή και του Διονύσου και την περιοχή της Αλυκής.

Παρασκευή,1 Ιανουαρίου 1988

Παραγωγή:ΕΡΤ

Μακεδονία:Αρχαιολογικό Μουσείο Δίου

 

Παρουσίαση:Δημήτρης Παντερμαλής

 

Παραγωγή:2020

 

📹 Konstantinos Arvanitakis  

Ναός Αθηνάς Νίκης - Temple of Athena Nike

 

directed by: KONSTANTINOS ARVANITAKIS

text: KATERINA DIAMANTIDOU

shot and edited by: KONSTANTINOS ARVANITAKIS

project supervisor: DIMITRIS PANDERMALIS  

AP Archive:Discovery of Alexander era tomb sparks interest in Macedonian empire(2015)

 

 

(20 Nov 2014) LEADIN:

In an excavation over the past three months near ancient Amphipolis, 600 kilometres (375 miles) north of Athens, Greek archaeologists have uncovered a three-chamber tomb decorated with marble statues of sphinxes and young women, and a large mosaic pavement.

The discovery has intrigued archaeologists who are trying to solve the riddle of who was buried there in opulent splendour, during the twilight of Alexander the Great's reign in the late 4th century B.C. and sparked interest in the Macedonian civilisation.

STORYLINE:

They were the ancient world's ultimate social climbers.

In one generation, the Macedonians emerged from Greece's rustic northern fringes to rule most of the world they knew.

In the process, and particularly in the bloodbath that followed Alexander the Great's death at the age of 33 in 323 B.C. they set new standards for ambition, bloody intrigue and excess - funded by the loot of the Persian Empire - that remained unrivalled until the more colourful periods of Imperial Rome.

Alexander's Greek armies, which combined heavy infantry formations armed with the formidable Sarissa pike and elite cavalry units, won him an empire stretching from modern Greece to India, where he only stopped because his exhausted veterans decided enough was enough.

The discovery of a cavernous underground tomb in Amphipolis, northern Greece, dating to the twilight of Alexander's reign, has revived interest in the Macedonians.

Interest began in the late 1970s with the discovery of a lavishly-furnished tomb in northern Greece belonging to Alexander's father, Philip II, under whom Macedonian expansion began.

In recent decades, archaeologists in northern Greece have also excavated the old Macedonian royal seat of Aigai, with its palace and cemeteries, and the later capital at Pella, where Alexander was born.

Yiannis Xydopoulos, assistant professor of ancient Greek history at the Aristotle University of Thessaloniki, says the Macedonians were more worthy fighters than the Athenians and eventually became the Macedonian king's main army.

"He (the Macedonian) was a much more worthy fighter (compared to the Athenian), a farmer of vegetables and livestock who tried to survive on a daily basis in the face of not only regional adversities but also of external threats. You understand that this automatically created people that later became the backbone of the Macedonian army on which the Macedonian king could rely."

They proved effective for King Philip II, who came into power at a very young age, during a time when Xydopoulos says people needed unity under a single leader.

Angeliki Kottaridi is the head of the archaeological sites at Vergina .

She says Philip II was the first individual who succeeded at establishing a united Greek state.

"Philip effectively receives a fractured state in 359 (B.C.) when he becomes king, and in 25 years, succeeds in creating the greatest power at the time by revising, making substantial reforms in the military, economy, society," she says .

Philip succeeded in protecting his kingdom from external invaders but also created a major military power, in part due to the introduction of a long spear called the sarissa.

Spearheads from the sarissa were found in Philip's tomb in Vergina along with body armour, a gold wreath and other artefacts as part of his funerary pyre.

Philip never fulfilled his dream of destroying the Persians. He was assassinated in 336 B.C. 

Alexander insisted on marriages between his army and native women in an attempt to unite cultures.  

AP Archive

Mount Olympus‬,the ''Parthenon'' of Greek Nature

 

 

 

In this video, created by Konstantinos Arvanitakis, the stunning nature of Mount Olympus almost outshines the glorious history and mythology that made it famous.

The mountain boasts fifty-five peaks that reach nearly 3,000m and a complex ecosystem of spectacular variation. 

The rich natural beauty of the mountain, often filmed from the perspective of the creatures that inhabit it, makes it easy for us to imagine why the ancient Greeks thought of Olympus as the residence of the gods.

The abundant green and the mineral blue that eventually overtook the city of Dion, presented an additional challenge to the archaeologists who centuries later attempted to bring the city back to light. The vintage footage from the excavations, juxtaposed with shots of the natural environment becomes a meditation on the intersection between the ephemeral and the eternal, the human and the divine.

Onassis Foundation USA

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης - The Archaeological Museum of Thessaloniki

 

 ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΗΦΑΙΣΤΙΩΝΙ ΗΡΩΙ  

ΑΝΑΘΗΜΑΤΙΚΟ ΑΝΑΓΛΥΦΟ ΣΤΟΝ ΗΡΩΑ ΗΦΑΙΣΤΙΩΝΑ,ΤΟΝ ΕΠΙΣΤΗΘΙΟ ΦΙΛΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, ΠΕΛΛΑ, 320-300 π.Χ.  

Συγγραφέας:Δημήτριος Β. Γραμμένος

 

O τόμος είναι προσβάσιμος σε μορφή ηλεκτρονικού βιβλίου στην ελληνική (e-book GR) και την αγγλική (e-book EN) γλώσσα από την ιστοσελίδα του Ιδρύματος John S. Latsis Public Benefit Foundation 

Βεργίνα:Οι βασιλικοί τάφοι

 

Περιήγηση στη Βεργίνα και παρουσίαση των αρχαιολογικών ευρημάτων των βασιλικών τάφων. 

Το συγκεκριμένο επεισόδιο της σειράς ντοκιμαντέρ “ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΞΕΝΑΓΗΣΕΙΣ” μας παρουσιάζει τον αρχαιολογικό χώρο της Βεργίνας και τα υψηλής αξίας ευρήματα.

 

Γίνεται αναφορά στην ιστορία των αρχαιολογικών ερευνών-από τον Γάλλο αρχαιολόγο LEON HEUZEY, ο οποίος πραγματοποίησε τις πρώτες ανασκαφές το 1861, στον ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΡΩΜΑΙΟ, ο οποίος εργάστηκε στην περιοχή έως το 1956 και στον μαθητή του ΜΑΝΟΛΗ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟ, τον σημαντικότερο ερευνητή της περιοχής.

 

 Παρουσιάζονται ο «Τάφος της Περσεφόνης», οι βασιλικοί τάφοι καθώς και ο τρόπος με τον οποίο ήρθαν στο φως. Παράλληλα, προβάλλονται τα σημαντικά κτερίσματα των τάφων, όπως η χρυσή λάρνακα με το «Άστρο της Βεργίνας», οι κεφαλές του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου, οπλισμός κ.ά.

Χρονολογία Παραγωγής:1987

Ημερομηνία Πρώτης Προβολής:05.07.1987  

Griechenland:Vergina(Aigai)

 

Stern von Vergina

Ο «Ιντιάνα» Μίλλερ,η Νεμέα και τα ίχνη των Μακεδόνων

 

Ο Στέφανος Μίλλερ, ο σπουδαίος φιλέλληνας αρχαιολόγος, που ανέσκαψε και ανέδειξε τον αρχαιολογικό χώρο της Νεμέας και υπήρξε η ψυχή της Αναβίωσης των Νέμεων Αγώνων αφηγείται στην κάμερα της ΕΡΤ3 την εξαίσια και θαυμαστή διαδρομή του στον τόπο μας, που τόσο αγάπησε. Κατά τα χρόνια της εργασίας του στη Νεμέα, όχι μόνο διενέργησε ανασκαφές που έφεραν στο φως σημαντικά ευρήματα, όπως το Στάδιο όπου διεξάγονταν τα Νέμεα, αλλά δημιούργησε και αρχαιολογικό πάρκο, κατασκεύασε αρχαιολογικό μουσείο και οργάνωσε την έκθεσή του, ενώ ξεκίνησε και την αναστήλωση του αρχαίου Ναού του Δία.

 

Επιστημονικός σύμβουλος: Μπετίνα Τσιγαρίδα

Επιστημονικός συνεργάτης: Στέφανος Μίλλερ

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Αριστοτέλης Μεταξάς

Μοντάζ: Νίκος Παπαναστασίου

Αφήγηση: Θανάσης Βικόπουλος

Σκηνοθεσία: Απόστολος Τσιτσούλης  

Ωριαίο ντοκιμαντέρ - παραγωγής ΕΡΤ3 (2009)

Θησαυρός των Αθηναίων - Treasury of the Athenians

Ο θησαυρός των Αθηναίων ήταν από τα πιο σπουδαία και εντυπωσιακά κτίσματα του τεμένους του Απόλλωνα. Δέσποζε επάνω στην Ιερά οδό, αμέσως μετά την πρώτη προς βορρά στροφή της, δίπλα στο βουλευτήριο της πόλης των Δελφών και απέναντι από τους θησαυρούς των Κνιδίων και των Συρακουσίων. Το μικρό αυτό κτίσμα ήταν ένα είδος θησαυροφυλάκιου της Αθήνας, στο οποίο φυλάσσονταν τρόπαια από σημαντικές πολεμικές νίκες της πόλης και άλλα αντικείμενα που είχαν αφιερωθεί στο ιερό. Ο θησαυρός οικοδομήθηκε από την αθηναϊκή δημοκρατία στα τέλη του 6ου ή στις αρχές του 5ου αι. π.Χ. Μάλιστα, θεωρείται το μνημείο που εκφράζει την επικράτηση των δημοκρατικών στην Αθήνα και την εκδίωξη των τυράννων. Σύμφωνα με μία άλλη ερμηνεία, η οποία στηρίζεται κυρίως στην περιγραφή του περιηγητή Παυσανία και στην επιγραφή που σώζεται στην πρόσοψη της νότιας κρηπίδας, ο θησαυρός οικοδομήθηκε σε ανάμνηση της απόκρουσης του περσικού κινδύνου μετά τη μάχη στο Μαραθώνα το 490 π.Χ.

 

Πρόκειται για μικρό, δωρικού ρυθμού κτίσμα κατασκευασμένο από παριανό μάρμαρο με τη μορφή ναΐσκου εν παραστάσι, όπως οι περισσότεροι θησαυροί. Τα ανάγλυφα που τον κοσμούσαν αποτελούν δείγματα υψηλής πλαστικής στην τελευταία περίοδο της αρχαϊκής εποχής και μπορούν εύκολα να συγκριθούν με τις πρώιμες ερυθρόμορφες αγγειογραφίες ως προς την κομψότητα των μορφών, τις ελαφρές αναλογίες, τις έντονες και στερεές κινήσεις, αλλά και τις τολμηρές στάσεις. Στις ανάγλυφες μετόπες του εικονίζονται οι άθλοι του Ηρακλή (πίσω και βόρεια πλευρά) και του Θησέα (πρόσοψη και νότια πλευρά). Η αντιδιαστολή του Θησέα με τον Ηρακλή παραπέμπει στην αλλαγή πολιτεύματος στην Αθήνα με την επικράτηση της δημοκρατίας.

 

Το στοιχείο αυτό επιβεβαιώνεται και με τη γενικότερη επικράτηση στην τέχνη του 5ου αι. π.Χ. της εικονογραφίας του Θησέα, ενώ κατά τον 6ο αι. π.Χ. κυριαρχούσε η εικονογραφία του Ηρακλή. Στη νότια μακριά πλευρά και στην πρόσοψη του κτίσματος, δηλαδή στις πλευρές που δεσπόζουν επάνω στη στροφή της Ιεράς οδού, έχει δημιουργηθεί κρηπίδωμα που σχηματίζει τριγωνική πλατεία, όπου κατά τις επίσημες γιορτές και πομπές οι Αθηναίοι εξέθεταν τα λάφυρα από τη μάχη του Μαραθώνα και τα άλλα τρόπαια που φυλάσσονταν μέσα στο θησαυρό. Στους τοίχους του κτηρίου σώθηκαν πολλές επιγραφές με κείμενα σημαντικά για τη μελέτη των αρχαίων εορτών και εθίμων, όπως η Πυρφορία, η Τριποδιφορία, η Πυθαΐς και η Δωδεκαΐς, που ήταν επίσημες πομπές των Αθηναίων στους Δελφούς, αλλά και για τη μελέτη της μουσικής, αφού στη νότια πλευρά, κοντά στην ανατολική γωνία, ήταν γραμμένοι οι δύο περίφημοι ύμνοι στον Απόλλωνα, τα μοναδικά αρχαιοελληνικά κείμενα που συνοδεύονται από μουσικό υπομνηματισμό και σήμερα εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών. Στο εσωτερικό του θησαυρού είναι χαραγμένα στους τοίχους σημαντικά τιμητικά ψηφίσματα για Αθηναίους, που χρονολογούνται από τον 3ο αι. π.Χ. και μετά, καθώς και ονόματα ενεχυροδανειστών, που χρησιμοποιούσαν το κτήριο στα μεταγενέστερα χρόνια.

 

Ο θησαυρός των Αθηναίων ήταν το μοναδικό μνημείο των Δελφών που διέθετε αρκετό από το αρχαίο του υλικό και έτσι αναστηλώθηκε από τους Γάλλους το 1906 με χορηγία του τότε δημάρχου Αθηναίων, Σπύρου Μερκούρη. Οι μετόπες του μνημείου έχουν αποσπασθεί,  έχουν συντηρηθεί και εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών και στη θέση τους έχουν τοποθετηθεί γύψινα εκμαγεία.

 

Συντάκτης:Σ. Ραπτόπουλος, αρχαιολόγος

Delphi Culture

The Treasury of the Athenians is one of the most important and impressive buildings of the temenos of Apollo. Standing next to the bouleuterion, seat of the Delphic senate, and opposite the treasuries of the Knidians and the Syracusans, it dominated the Sacred Way. This small building contained trophies from important Athenian victories and other votive objects dedicated to the sanctuary.

 

The treasury, which was built by the Athenian republic in the late sixth or early fifth centuries BC, is thought to express the victory of democracy over tyranny. A slightly different interpretation, based on Pausanias's description, states that the treasury commemorated the battle of Marathon of 490 BC, when the Athenian army repelled the Persians.

 

The treasury, a small, Doric building in Parian marble, is shaped like a temple in antis, as are most treasuries. Its relief decoration is a remarkable example of late Archaic sculpture, comparable in elegance, lightness of the analogies, vigorous, solid movement and daring stances to early Attic Red Figure vase painting. The frieze depicts the exploits of Hercules (back and north facade) and of Theseus (front and south facade). The juxtaposition of the two heroes symbolizes the change of regime and the establishment of democracy in Athens. Indeed, Theseus became a prevalent subject in fifth century BC iconography, while Hercules dominated sixth century art. The building stands on a terrace whose south and main fa?ades, those dominating Sacred Way, end in a triangular buttress. This is where the Athenians exposed the spoils from the battle of Marathon and other trophies kept inside the treasury during great festivals and processions.

 

Several inscriptions on the building's walls inform us on ancient festivals and customs, namely the Pyrphoria, the Tripodiphoria, the Pythais and the Dodecais, the four official processions of the Athenians at Delphi. Another inscription near the eastern corner of the south wall is extremely useful for the study of ancient music, since it contains two unique hymns to Apollo, the only extant Greek texts with musical annotations, now on display in the Delphi Archaeological Museum. Inside the treasury, are inscriptions containing important honorary decrees dating from the third century BC and later, as well as the names of pawnbrokers who used the premises in later years.

 

The Treasury of the Athenians was the only Delphic monument that still preserved much of its ancient fabric in the early twentieth century, and so was re-erected by the French School in 1906 with funds granted by the mayor of Athens, Spyros Merkouris. The original frieze is in the Delphi Archaeological Museum, the sculptures in situ being casts.

 

Author:S. Raptopoulos, archaeologist 

© Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού

Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών - Delphi Archaeological Museum

 

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών, από τα πιο σημαντικά στην Ελλάδα, παρουσιάζει την ιστορία του φημισμένου δελφικού ιερού και του πιο ξακουστού μαντείου του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Οι πλούσιες συλλογές του περιλαμβάνουν κυρίως αρχιτεκτονικά γλυπτά, αγάλματα και έργα μικροτεχνίας, αφιερώματα των πιστών στο ιερό, τα οποία ανακλούν τη θρησκευτικο-πολιτική και καλλιτεχνική δραστηριότητά του σε όλη την ιστορική του πορεία, από την ίδρυση του απολλώνειου τεμένους τον 8ο αι. π.Χ. έως την παρακμή του στα χρόνια της ύστερης αρχαιότητας.

Το μουσείο στεγάζεται σε διώροφο κτήριο συνολικού εμβαδού 2.270 τ.μ. Η μόνιμη έκθεσή του καταλαμβάνει δεκατέσσερις αίθουσες και οι αποθηκευτικοί χώροι έκταση 558 τ.μ. Διαθέτει εργαστήριο συντήρησης κεραμικών και μεταλλικών αντικειμένων, καθώς και εργαστήριο αποκατάστασης ψηφιδωτού. Ύστερα από την τελευταία ανακαίνιση του κτηρίου, διαμορφώθηκαν χώροι υποδοχής και εξυπηρέτησης των επισκεπτών, κυλικείο και πωλητήριο εντύπων.

Το μουσείο εποπτεύεται από τη Ι΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων.

 Συντάκτης:Δρ. Έ. Παρτίδα,αρχαιολόγος

The Archaeological Museum of Delphi, one of the most important in Greece, exhibits the history of the Delphic sanctuary, site of the most famous ancient Greek oracle. Its rich collections are comprised primarily of architectural sculpture, statues and minor objects donated to the sanctuary. These reflect its religious, political and artistic activities from its early years in the eight century BC to its decline in Late Antiquity.

 

The museum is housed in a two-storey building with a total surface area of 2270 square metres, with fourteen exhibition rooms, 558 square metres of storerooms and conservation laboratories for pottery, metal objects and mosaics. A new lobby, cafeteria and gift shop were created during the museum's latest refurbishment.

 

The museum is overseen by the Tenth Ephorate of Prehistoric and Classical Antiquities.

Author:Dr E. Partida, archaeologist

Υπουργείο Πολιτισμού

Μακεδονία:Θεσσαλονίκη

 

 

 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΝ

 

 

 

 

 

👉 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ,ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ 

Macedonia:Thessaloniki

 

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΝ

 

 

👉THESSALONIKI,METROPOLIS OF MACEDONIA   

The golden larnax of Philip ΙΙ - Η χρυσή λάρνακα του Φιλίππου Β΄

 

 The golden larnax of Philip ΙΙ

Material: Gold 24 karats

 

Weight: 8 kilos

 

Made of 24-karat gold, with a total weight of approximately 8 kilos, the larnax (ash-chest), in which the bones of the dead king Philip II had been placed, is one of the most valuable objects of the ancient world that are preserved to this day.

The golden star depicted on the lid of the larnax (ash-chest) appears on the tombs of the royal necropolis of Aigai as early as the 5th century BC, acquiring a symbolic and metaphoric value, until it became the coat of arms of the Macedonian kingdom.

  

Η χρυσή λάρνακα του Φιλίππου Β΄

 

Υλικό: Χρυσός 24 καρατίων

 

Βάρος: 8 κιλά

 

Φτιαγμένη από χρυσάφι 24 καρατίων, με συνολικό βάρος που φτάνει τα 8 κιλά, η λάρνακα στην οποία είχαν τοποθετηθεί τα οστά του νεκρού βασιλιά Φιλίππου Β΄είναι ένα από τα πολυτιμότερα αντικείμενα του αρχαίου κόσμου που έφτασαν ως εμάς.

Το χρυσό αστέρι που αναπτύσσεται στο καπάκι της λάρνακας εμφανίζεται ήδη από τον 5ο αιώνα π.Χ. στους τάφους της βασιλικής νεκρόπολης των Αιγών, και αποκτά αξία συμβολική και μεταφορική, ώσπου να γίνει ο ήλιος-θυρεός των Μακεδόνων βασιλέων.

 

Aigai-The Royal Capital of Macedon