Linguist Vladimir I. Georgiev:“Introduction to the History of the Indo-European Languages”

 

“Furthermore,the nucleus of the Macedonian vocabulary consists of words which have exact correspondence in Greek.The importance of these words and the archaic phonological character of Macedonian lead to the conclusion that these are not borrowings but inherited words: this fact is confirmed by the genetic unity of Macedonian and Greek.

Moreover, the numerous lexical and phonological isoglosses in Macedonian and the different Greek dialects confirm the supposition of genetic unity.”

Vladimir I. Georgiev, “Introduction to the History of the Indo-European Languages”, Sofia:Pub. House of the Bulgarian Academy of Sciences, 1981, p. 169

Vladimir Ivanov Georgiev (Bulgarian: Владимир Иванов Георгиев) (1908–1986)  

Die Griechen

 

'Ιχνη του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε αρχαίο ναό στο Ιράκ

 

Μαρμάρινη προτομή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείο. [ΒRITISH MUSEUM]  

Μια επιγραφή γραμμένη στα αραμαϊκά και στα ελληνικά που σημαίνει «αυτός που προσφέρει τα δύο αδέλφια» και ένα νόμισμα, μια ασημένια δραχμή, είναι μια από τις ενδείξεις που κάνει τους αρχαιολόγους του Βρετανικού Μουσείου να θεωρούν ότι ίσως εντόπισαν ένα ναό στο Ιράκ που χτίστηκε κατά παραγγελία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και ήταν αφιερωμένος σε ελληνικές θεότητες αλλά και στον ίδιο τον στρατηλάτη. «Βρήκαμε δώρα που συνήθως θα δίνονταν έπειτα από μια μάχη, φιγούρες στρατιωτών και ιππέων. Υπάρχει μια περίπτωση, ποτέ δεν θα ξέρουμε με σιγουριά, ότι ίσως να είχε περάσει από εδώ καθώς επέστρεφε στη Βαβυλώνα, λίγο πριν πεθάνει», δήλωσε ο αρχαιολόγος δρ Σεμπάστιαν Ρέι στην εφημερίδα Telegraph.

Ancient Iraqi civilisation worshipped Alexander the Great as a god 

Οι αρχαιολόγοι του μουσείου ανασκάπτουν την αρχαία πόλη των Σουμερίων, την Γκιρσού, και πέρυσι έφεραν στο φως τα ερείπια ενός αρχαίου ναού 4.000 ετών. Τώρα πιστεύουν, όπως δηλώνουν στη βρετανική εφημερίδα, ότι εντός του αρχαιολογικού χώρου υπήρχε ένας ελληνικός ναός από τον Μέγα Αλέξανδρο αφιερωμένος στον ίδιο και στον «αδελφό» του,τον ημίθεο Ηρακλή. Εκτός από την αρχαία επιγραφή, το νόμισμα που ανακάλυψαν φαίνεται πως κόπηκε από τους άνδρες του Έλληνα στρατηλάτη το 330 π.Χ. και αφού είχε επικρατήσει έναντι των Περσών. Το νόμισμα και τα αντικείμενα που βρήκαν θεωρείται ότι δίνονταν ως προσφορές και υποδηλώνουν την ύπαρξη ενός τόπου λατρείας.

Καθημερινή 

Αμφιάρειο στον Ωρωπό

 

Το Αμφιάρειο του Ωρωπού βρίσκεται σε μια μικρή κοιλάδα νοτιοδυτικά της σκάλας Ωρωπού, το Μαυροδήλεσι, που τη διασχίζει ένα ξερό ποτάμι το οποίο οι αρχαίοι ονόμαζαν Χαράδρα. Το Αμφιάρειο ήταν το μεγαλύτερο στην αρχαία Ελλάδα ιερό του χθόνιου θεού και ήρωα του Άργους Αμφιαράου. Σε όλη την περίοδο της λειτουργίας του ήταν το εθνικό ιερό του Ωρωπού, μιας από τις παλαιότερες πόλεις της αρχαίας Ελλάδας. Το Αμφιάρειο ιδρύθηκε στα τέλη του 5ου αι. π.Χ. όταν ο Ωρωπός ήταν στα χέρια των Αθηναίων. Ο Αμφιάραος ανήκε στις θεότητες του κάτω κόσμου. Η ευτυχέστερη ίσως περίοδος της ιστορίας του Αμφιαρείου ήταν ο 3ος αιώνας π.Χ. και το πρώτο μισό του 2ου αιώνα π.Χ. (ως το 146 π.Χ.), οπότε ο Ωρωπός ήταν μέλος του Κοινού των Βοιωτών.

 

Ως λιμάνι με ιδιαίτερη σημασία εξαιτίας της επικοινωνίας του με την Εύβοια ο Ώρωπός υπήρξε αιτία διαμάχης ανάμεσα στους Βοιωτούς και τους Αθηναίους. Κατοίκηση στον Ωρωπό διαπιστώνεται από τη μεσοελλαδική εποχή στη θέση Νέα Παλάτια. Κεραμικά λείψανα της μεσοελλαδικής, της μυκηναϊκής, της πρωτογεωμετρικής, της γεωμετρικής και της αρχαϊκής περιόδου προέρχονται από την ευρύτερη περιοχή του Ωρωπού. Μέχρι και το τέλος της αρχαϊκής εποχής η πόλη πρέπει να βρισκόταν υπό την επίδραση αν όχι κατοχή της Ερέτριας.

 

Γύρω στο 506 π.Χ. μετά τη νικηφόρα εκστρατεία των Αθηναίων κατά των Βοιωτών ή λίγο αργότερα μετά τα μηδικά, ο Ωρωπός περιήλθε στην κατοχή της Αθήνας. Από κάποιο λόγο του ρήτορα Λυσία μαρτυρείται πως ο Αθηναίος Πολύστρατος ήταν διοικητής του Ωρωπού πριν από το 411 π.Χ. Οι κάτοχοι της πόλης εναλάσσονται για μεγάλο διάστημα ενώ μετά το 367/366 π.Χ. περίπου και για αρκετά χρόνια φαίνεται ότι απέκτησε την αυτονομία της.

 

Μεγάλο γεγονός για την πόλη υπήρξε η ίδρυση του Αμφιαρείου στα τέλη του 5ου αι. π.Χ. Από τις αρχές του 4ου αιώνα π.Χ. και ως το 338 π.Χ. (μάχη Χαιρώνειας) το Αμφιάρειο οργανώνεται και η φήμη του απλώνεται στην Ελλάδα. Κτίζονται σε αυτό κτήρια και στήνονται αγάλματα.Το ιερό φαίνεται να λειτουργεί με βάση σταθερό κανονισμό. Σύμφωνα με έναν κατάλογο με ονόματα νικητών εκείνης της εποχής κάθε χρόνο διοργανώνονταν αγώνες τα Αμφιάρεια τα Μικρά και κάθε πέμπτο χρόνο τα Αμφιάρεια τα Μεγάλα. Τα Αμφιάρεια τα Μεγάλα περιλάμβαναν μουσικούς, αθλητικούς και ιππικούς αγώνες στους οποίους έπαιρναν μέρος αθλητές λόγιοι και ηθοποιοί από όλη την Ελλάδα, την Ιταλία και τη Μικρά Ασία.

 

Από το 338 π.Χ. ως τις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ. μεσολαβεί περίοδος διαφόρων μεταβολών. Ο Φίλιππος της Μακεδονίας ή ο γιος του Αλέξανδρος παραχωρεί τον Ωρωπό στους Αθηναίους. Οι Αθηναίοι αναδιοργανώνουν τις γιορτές και τους αγώνες του ιερού, προσφέρουν αφιερώματα στον Αμφιάριο και κατασκευάζουν κτήρια. Το 313 π.Χ τον Ωρωπό κυριεύει ο στρατηγός του Αντίγονου του Μονόφθαλμου Πτολεμαίος. Το 287 π.Χ. ο Ωρωπός γίνεται μέλος του Κοινού των Βοιωτών και επακολουθεί άνθηση του Αμφιαρείου που διαρκεί ως το 146 π.Χ. Στο ιερό του προσέρχονται τώρα πλήθη ανθρώπων απ' όλα τα μέρη του ελληνικού κόσμου, τα νησιά και τη Μικρά Ασία. Πολλές είναι και οι δωρεές και οι ευεργεσίες που δέχεται το ιερό. Τα λιμάνια του κράτους -Σκάλα και Δελφίνιο όπως ονομάζονται σήμερα - όπου αποβιβάζονταν οι προσκυνητές του ιερού συνέβαλλαν στη αύξηση των εσόδων του Ωρωπού. Μεγάλοι μονάρχες της Ανατολής όπως ο Πτολεμαίος Δ΄ ο Φιλοπάτωρ ευνοούν υλικά την μικρή πόλη - κράτος.

 

Κατά την Ρωμαιοκρατία (από το 146 π.Χ.) ο Ωρωπός είναι "αυτόνομος". Άνθηση του ιερού κατά τον 1ο αιώνα π.Χ. οφείλεται στην ευεργεσία του Ρωμαίου στρατηγού Σύλλα. Στις αρχές του 1ου αι. μ.Χ. στα χρόνια του Αυγούστου ο Ωρωπός γίνεται πλέον οριστικά κτήση της Αθήνας. Αναθηματικές επιγραφές των πρώτων χριστιανικών χρόνων που βρέθηκαν στο Αμφιάρειο μας πληροφορούν ότι οι Αθηναίοι προσφέρουν αφιερώματα στον τιμώμενο θεό του ιερού. Η λατρεία του Αμφιαράου έσβησε με την επικράτηση του Χριστιανισμού.

 

Οι νεότεροι περιηγητές έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για το ιερό. Ο Leake, γνώστης του αρχαίου κόσμου έδωσε σωστές πληροφορίες για το Ιερό του Αμφιαρείου. Κατά το 19ο αι. και άλλοι περιηγητές ενδιαφέρθηκαν για την ανακάλυψη και τη μελέτη του ιερού.

 

Το 1884 ξεκίνησε η συστηματική ανασκαφή του ιερού από την Αρχαιολογική Εταιρεία με τον Βασίλειο Λεονάρδο. Η ανασκαφή διήρκησε με διαλείμματα ως το 1929 και αποκάλυψε τα ερείπια μνημείων στο Μαυροδήλεσι και πολλές επιγραφές που είναι πολύτιμες για τις πληροφορίες που περιέχουν.

 

Συντάκτης

Πηνελόπη Αγαλλοπούλου, αρχαιολόγος

Modern historians about Macedonia – John Pentland Mahaffy

 

Quote:

‘’… Philip of Macedon,the father of our hero; nor is  this the bad place in the history of Greece,for with Alexander, the stage of Greek influence spread across the world.’’

 John Pentland Mahaffy,“Alexander’s Empire”,page 2

 The classical scholar J. P. Mahaffy (1839-1919) is known equally for his work on Greek texts and Egyptian papyri (his edition of The Flinders Petrie Papyri is reissued in the Cambridge Library Collection). He graduated from Trinity College, Dublin, and spent the rest of his working life there, ultimately as provost from 1914 until his death.

 In this illustrated 1887 work, Mahaffy describes Alexander's extraordinary conquest of territories in Europe, Africa and Asia, the collapse of his empire after his death, and the later subjugation of the successor kingdoms to the power of Rome. With his American collaborator Arthur Gilman (1837-1909), Mahaffy discusses Alexander's place in history before giving a close account of his career and death. The successor dynasties, and dominant rulers such as Demetrius II and Pyrrhus, their feuds and their attempted resistance to the rise of Rome, are depicted in an engaging and dramatic narrative.

Modern Historians about Macedonia – William Woodthorpe Tarn

 

Quote:

“Through both his parents claimed Greek descend...”

page 1

 

Quote:

 “The primary reason why Alexander invaded Persia  was,  no doubt,  that he  never  thought of not  doing it; it was his inheritance.  Doubtless,  too,  adventure attracted him;  and weight must also  be  given  to the official reason. For officially,  as  is  shown  by  the  political  manifesto  which  he  afterwards sent to Darius  from Marathus (p.36), the invasion was that Pan-hellenic  war of revenge which Isocrates had preached;  and  Alexander  did set out with pan-hellenic ideas:  he was the champion of Hellas. It seems quite certain  that  he had read,  and was influenced by, Isocrates Philippus.”

pages 8-9

Quote:

  “Generally speaking, the  League infantry was used  mainly  for garrisons and communications;  but  the  Cretan archers,  who  were not League  troops, were as indispensable as the Agrianians  themselves,  and  their loss of five commanders successively shows how heavily they were engaged.”                          

page 10

Quote:

  “Besides the Staff,  Alexander  had  about him a body of men of high position  to whom  the name Companions properly belongs, number unknown,…They included his personal friends… Nearchus;  …and a few Greeks  like  Demaratus,  Stasanor  and Laomedon,… as a civilian.”                 

 

      page 12

 

  “Besides his Macedonian generals, Alexander  had with him a number of Greek technicians, of whom  too little is known … seaman,… before Bactra”.

  pages 12-13

 

  “That Asia was not more hellenised  than  it  was arose simply from there not being enough Greeks in the world. They  had  to  be collected into  comparatively few towns;…”

page 134

 

Quote:

  “Most  of  what we know about Alexander’s  towns relates to Alexandria by Egypt, and there it is  impossible to distinguish  what is original and  what not; but the type was doubtless due to Alexander,  for  Ptolemy I’s foundation  Ptolemais was an autonomous Greek city.”       

 

  page 134

 

Quote:

  “What  Alexander  did  achieve  was  again  done through the cities,  both  his  own  and  those  which he inspired Seleucus to found, and it was a great enough achievement; the cities radiated Greek culture throughout Asia  till  ultimately the bulk of the upper classes over considerable districts became partially hellenised, and Demetrius of Bactria  led Greeks  for a second time  beyond the Hindu Kush,  to succeed for a moment    where Alexander had failed  and  rule  northern  India for a few years from Pataliputra to Kathiawar.”                             

 

page 138

 

Alexander the Great,by Tarn, W. W. (William Woodthorpe), 1869-1957

Sir William Woodthorpe Tarn (1869-1957) was a British ancient historian who wrote numerous works on the Hellenistic world. Tarn's Alexander the Great, first published in two volumes during 1948, has become a classic text and its importance for subsequent Alexander studies can hardly be exaggerated. Based on a lifetime's work and elegantly and persuasively written, both volumes evoked immediate admiration - and very soon sharp reaction. Volume I presents a 'comependious' narrative of Alexander's life and achievements; volume II focuses on providing a detailed analysis of sources and discussion relating to key historical cruces. This is a fascinating work that will be of value to anyone with an interest in the writings of Tarn, ancient history and Alexander the Great.

 from back cover 

Modern Historians about Macedonia – John Clarke Stobart

 

Quote:

His Macedonians murmured at his Oriental dress and manners, but Alexander was always a Greek at heart, the lines of Homer always rang in his ears, and he fancied himself a reincarnation of Achilles pursuing his Phrygian Hectors over the dusty plains of Troy.

page 243

 

Quote:

Oriental life and language continued, but in the towns and for purposes of government both the language and the civilisation were Greek. Thus Alexander had done his work. He had actually added the whole of Asia Minor, Phœnicia, and Egypt to the Greek world. Curious traces of Hellenism are found even in distant India.

page 244

 

The Glory that was Greece: A Survey of Hellenic Culture & Civilisation by Stobart, J. C.  Lippincott ,1911

Modern Historians about Macedonia – A. R. Burn

 

Quote:

Macedonian Kings were proud of their Greek blood and it was only jaundiced  opponents  like Demosthenes the Athenian who ventured  to call them  ‘’barbarians’’.

Alexander the Great and the Hellenistic world. by A. R. Burn,page 4

I Was Sent to Athens by Henry Morgenthau (1929)

 

Quote:

Soon after Athens had reached the height of its glory under Pericles in the Fifth Century, B. C., and had started on its decline, the rise of Macedon under Philip carried Greek influence into new regions. The glory of Athens had been based upon sea power, but the conquests of Macedon were the work of land armies— Philip invented the invincible phalanx.

 

 Upon Philip's death his son, Alexander the Great, set forth to conquer the whole of the then known world, and as that world in his day lay to the east, his marches were in that direction. In a few years he had overrun the fertile plains and opulent cities of Asia Minor, Syria, Mesopotamia, and Persia, and had carried his conquests to the gates of Delhi.

 

 In all the cities in the intervening countries he left large garrisons of Greek soldiers. In many of these countries he founded flourishing new cities. In every place his soldiers were followed by large colonies of Greek civilians. The result was that the whole of western Asia, and of what we call the Near East, including Asia Minor Egypt, Palestine, Syria, Babylonia, Mesopotamia, Persia, and northwestern India, was saturated with the Greek influence and with Greek colonies.  

 I Was Sent to Athens by Henry Morgenthau,1929, 1st edition,Doubleday,USA

Ο Μανόλης Ανδρόνικος ανακαλύπτει τον τάφο του Φιλίππου Β’

 

Συνέντευξη τύπου του Μανόλη Ανδρόνικου στο  κεντρικό αμφιθέατρο της Φιλοσοφικής Α.Π.Θ.,24/11/1977 

Συμπληρώνονται σήμερα 46 χρόνια από την σπουδαία αρχαιολογική ανακάλυψη του αρχαιολόγου και καθηγητή του Α.Π.Θ. Μανόλη Ανδρόνικου στη Βεργίνα. Ειδικότερα, στις 8 Νοεμβρίου 1977 ήρθε στο φως ο τάφος του Φιλίππου Β' στη Βεργίνα. Στον τάφο αυτό ανακαλύφθηκαν μοναδικά ευρήματα, όπως όπλα, χάλκινα σκεύη, η χρυσή λάρνακα με τον ήλιο της Βεργίνας, το χρυσό στεφάνι μυρτιάς, κ.ά. Η συστηματική μελέτη αυτών των ευρημάτων έκαναν τον Ανδρόνικο να καταλήξει στο συμπέρασμα πως ο τάφος αυτός ανήκει στο Βασιλιά Φίλιππο Β' της Μακεδονίας, πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Το αστέρι με τις δεκαέξι ακτίνες στο κάλυμμα της λάρνακας 

Η ανασκαφή αυτή είναι μία από τις σημαντικότερες στη Βόρειο Ελλάδα μιας και ανανέωσε το ενδιαφέρον της ελληνικής πολιτείας για την αρχαιολογική έρευνα της Μακεδονίας, έφερε στο φως πληθώρα νέων και σημαντικών ευρημάτων και συνέβαλε στην αλματώδη τουριστική και οικονομική ανάπτυξη της περιοχής. Η έρευνα στην περιοχή συνεχίζεται ως σήμερα από την συνεργάτιδα του Ανδρόνικου, Αγγελική Κοτταρίδη η οποία με την ομάδα της συνέβαλε στην αποκατάσταση του ανακτόρου και τη δημιουργία του νέου Πολυκεντρικού Μουσείου Αιγών.

Σχεδιάγραμμα της ανασκαφής και των ευρημάτων  

Το Αρχείο της ΕΡΤ παρουσιάζει ένα μοναδικό επεισόδιο-ντοκουμέντο από την εκπομπή ''Η ΕΡΤ στη Βόρειο Ελλάδα'' παραγωγής 1980, με τίτλο ''Ο Ανδρόνικος στη Βεργίνα'', σε σκηνοθεσία Γιάννη Σμαραγδή. Στο παρακάτω απόσπασμα, ο σπουδαίος αρχαιολόγος ξεναγεί τους συντελεστές της εκπομπής στο εργαστήριο συντήρησης των ευρημάτων και προβάλλει για πρώτη φορά σημαντικά αρχαιολογικά τεκμήρια -όπως ασπίδες- στην τηλεόραση. Αμέσως μετά, γίνεται λόγος για τη δουλειά των τεχνιτών στο βασιλικό τάφο και αναδεικνύεται η σημασία της συντήρησης των αρχαιολογικών ευρημάτων.

Δείτε ολόκληρο το αφιέρωμα ”Ο Ανδρόνικος στη Βεργίνα”  εδώ

👉 Μανόλης Ανδρόνικος 

Modern Historians about Macedonia – Archer Jones

 

Quote:

King Philip of the northern Greek kingdom of Macedon perfected this system,and his son,Alexander the Great, used it to conquer Greece and Persian Empire. 

Archer Jones, The Art of War in the Western World,page 21 

ABOUT THE BOOK

The magnum opus of one of America's most respected military historians, The Art of War in the Western World has earned its place as the standard work on how the three major operational components of war--tactics, logistics, and strategy--have evolved and changed over time. This monumental work encompasses 2,500 years of military history, from infantry combat in ancient Greece through the dissolution of the Roman Empire to the Thirty Years' War and from the Napoleonic campaigns through World War II, which Jones sees as the culmination of modern warfare, to the Israeli-Egyptian War of 1973.

University of Illinois Press 

Μέγας Αλέξανδρος και Ελληνικός Πολιτισμός

 

Προσωπογραφία του Μεγάλου Αλεξάνδρου,όρθιου με στολή και στέμμα Βυζαντινού Αυτοκράτορα

*Μικρογραφίες οι οποίες καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της σελίδας που κοσμούν τον κώδικα του μυθιστορήματος του Αλεξάνδρου του 14ου αιώνα, ο οποίος αποτελείται από 193 φύλλα περγαμηνής ενωμένα σε 23 τετράδια με διαστάσεις 0,32 x 0,24.

Ψηφιοποιημένο Αρχείο του Ελληνικού Ινστιτούτου Βενετίας 

 Το Άρδην ( ardin-rixi.gr) με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του νέου του τεύχους με αφιέρωμα στην κληρονομιά του Μ. Αλεξάνδρου, διοργάνωσε στις 29.11.18 εκδήλωση με θέμα:

 

"Ήταν οι Μακεδόνες και ο Μ. Αλέξανδρος Έλληνες;"

Η οικουμενική και η διαχρονική διάσταση του ελληνικού πολιτισμού μετά τον Μ. Αλέξανδρο.»

Ο Αλέξανδρος κτίζει την Αλεξάνδρεια

Ομιλητές:Γιώργος Καραμπελιάς,συγγραφέας

Χαράλαμπος Μηνάογλου,ιστορικός

Μάνος Στεφανίδης,καθ. Παν/ίου Αθηνών

 Νικόλας Δημητριάδης,ιστορικός

Στον χώρο πολιτικής και πολιτισμού «Ρήγας Βελεστινλής», Ξενοφώντος 4, 6ος όροφος, Σύνταγμα, Αθήνα. 

Modern Historians about Macedonia – Bernard Randall

 

Quote: 

‘’yet in the thirteen years of his reign as king Alexander III of Macedon, he went from ruler of the leading state in Greece to conqueror of the biggest empire the world had ever seen.’’

page 7 

Quote:

he believed himself to be the son of Zeus, the king of the Greek gods

page 7

 

Quote:

He made Egypt and the middle east parts of the greek world, and he initiated the spread of Greek ideas and philosophy far beyong Greece

page 8

 

Quote:

Where as the Athenians governed themselves as a democracy, Macedon was still ruled by a type of monarchy that had dissapeared from other greek city-states centuries before

page 10

Alexander the Great: Macedonian King and Conqueror

Ancient Leaders Series

Leaders of ancient Greece

Bernard Randall

Professor Paul Cartledge on the ancient Macedonian language

 

Professor Paul Cartledge of the  University of Cambridge asserts that ancient Macedonian was a Greek dialect not easily understood by other Greeks

 

 

Alexander the Great

At eighteen Alexander had conquered mainland Greece, was crowned King of Macedonia at twenty and by twenty-six he had made himself master of the once mighty Persian Empire. By the time of his death, aged only thirty-three, in 323 BCE he was ruler of the known world and was being worshipped as a god by the Greeks, both at Babylon, where he died, and further west, among the Greek cities of the Asiatic seaboard. The fruit of a lifetime's scholarship and meticulous research, this is an outstanding biography of one of the most remarkable rulers in history.

 (From the publisher)