Πηνελόπη Σ. Δέλτα:Στα μυστικά του βάλτου

 

Στα μυστικά του βάλτου (πολυτονικό, σκληρόδετο)

 Συγγραφέας: Δέλτα, Πηνελόπη Σ., 1874-1941

 

"Το βάλτο τον σκέπαζε πυκνή καταχνιά. Ο αέρας ήταν βαρύς από αναθυμιάσεις και αποφορά σαπισμένων χόρτων. Το χώμα υγρό, λασπιασμένο, κολλούσε στα πόδια. Η υγρασία και το κρύο έπιανε στα κόκαλα. Οι άντρες προχωρούσαν αργά, κάπως αποθαρρημένοι. Φυτά χαμηλά και καλαμιές τους έκοβαν το δρόμο. Οι αρχηγοί σώπαιναν και πήγαιναν σφίγγοντας τα δόντια τους.

 Αυτή ήταν λοιπόν η Λίμνη των Γιαννιτσών;

Αυτός ο υγρός και σκοτεινός βάλτος, όπου θα κατοικούσαν, αμφίβια και αυτοί, για μέρες, κι εβδομάδες, και μήνες... ίσως και να πέθαιναν εκεί μέσα; Λυγερός και λαφροπάτητος ξεγλιστρούσε ο Αποστόλης μέσα σε φυτά και καλαμιές, πατώντας όπου ήταν μια σπιθαμή ξερή και τον ακολουθούσαν οι άντρες, σιωπηλοί και σκυθρωποί. Σκιές σηκώθηκαν μπροστά τους, ξεχώρισαν στο λυκόφως της αυγής.

Ήταν αντάρτες, από τα Ελληνικά σώματα τα κλεισμένα στη Λίμνη. Ειδοποιημένοι είχαν βγει να παραλάβουν τους νεοφερμένους και να τους οδηγήσουν στην πιο κοντινή σκάλα του Βάλτου. Χαρούμενοι άπλωναν κι έσφιγγαν χέρια, αντάλλαζαν καλωσορίσματα, πρόσφερναν να ξεφορτώσουν τους κουρασμένους άντρες. Τους κοίταζαν οι αρχηγοί αμίλητοι.

 Αυτοί ήταν οι πολεμιστές του Βάλτου;

Αυτές οι ισχνές, κιτρινιάρικες ανθρώπινες σκιές;

 Με αυτούς θα πολεμούσαν τους Βουλγάρους;

Έτσι θα γίνουνταν σε λίγο και αυτοί; 

Ο Αποστόλης είχε πιάσει κιόλα κουβέντα μ' έναν από τους άντρες"

 

Εκδόσεις Εστία

 

Η ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη στο συλλαλητήριο για την Μακεδονία

 

Μίκης Θεοδωράκης:Ναοί στο σχήμα τ' ουρανού

Η χρυσή λάρνακα της Μήδας

 

Η χρυσή λάρνακα της Μήδας

© Υπουργείο Πολιτισμού

Η χρυσή λάρνακα που λίγο υπολείπεται σε μέγεθος από εκείνη του Φιλίππου περιείχε το χρυσό διάδημα και τα καμένα οστά μιας νεαρής γυναίκας 22-23 χρονών, προφανώς συζύγου του νεκρού βασιλιά. Αφού, όπως δείχνει η μελέτη της κατασκευαστικής δομής του τάφου, ο προθάλαμος ολοκληρώθηκε μαζί με το θάλαμο και αφού το μνημείο έκλεισε και δεν ξανάνοιξε ποτέ, είναι προφανές ότι και οι δύο νεκροί θάφτηκαν μαζί. Αυτό αποκλείει την ταύτιση της νεκρής του προθαλάμου με την τελευταία σύζυγο του Φιλίππου Β΄ την ανιψιά του Αττάλου, την Κλεοπάτρα που θα πρέπει να σκοτώθηκε κάπως αργότερα, μετά την εκτέλεση του ισχυρού συγγενή της.

Απομένει η Μήδα, η θυγατέρα του βασιλιά των Γετών Κοθήλα, η Θράκισσα πριγκίπισσα που ο Φίλιππος παντρεύτηκε, όταν γύριζε από την εκστρατεία στη Σκυθία, το 339 π.Χ. και την ώρα του θανάτου της θα ήταν 20-25 χρόνων. Υπακούοντας στο έθιμο της φυλής της που, όπως καταγράφει ο Ηρόδοτος, όριζε οι γυναίκες των επιφανών να συνοδεύουν τους συζύγους τους στον θάνατο, η νεαρή ξένη φαίνεται πως αυτοκτόνησε, όταν δολοφονήθηκε ο βασιλιάς. Ακολουθώντας τον άντρα και κύριό της στις φλόγες της νεκρικής πυράς και στον τάφο, συντρόφισσα για πάντα της κλίνης του βασιλιά στον Άδη, έγινε για τους Μακεδόνες, που οπωσδήποτε δεν ήταν εξοικειωμένοι με τέτοια δείγματα αφοσίωσης, μια νέα Άλκηστη, πρότυπο συζυγικής αρετής και πίστης.

Μεγάλο δωδεκάκτινο αστέρι κοσμεί το καπάκι της λάρνακας

Αυτός φαίνεται να είναι ο λόγος που ο Αλέξανδρος, ο νέος βασιλιάς, την τίμησε τόσο πολύ, δίνοντάς της στο ταξίδι χωρίς γυρισμό δώρα αμύθητης αξίας. 

 

Συντάκτης

Αγγελική  Κοτταρίδη

Η χρυσελεφάντινη κλίνη του Αλεξάνδρου Δ΄

 

 Ο νεαρός σάτυρος οδηγεί παίζοντας το σουραύλι του το θεϊκό ζευγάρι του Διονύσου με τη σύντροφό του  

Τοποθετημένη στο θάλαμο του τάφου μπροστά από το λίθινο βάθρο με την τεφροδόχο η κλίνη αυτή έμοιαζε αρκετά με εκείνες του Φιλίππου, μολονότι η διακόσμησή της που περιοριζόταν στην εμπρός πλευρά ήταν λιγότερο πλούσια.

 

Ανάγλυφο γενειοφόρου με ανατολίτικη φορεσιά  

Στις βαθιές ζωφόρους δεν υπάρχουν πολυπρόσωπες παραστάσεις αλλά το τυπικό θέμα του διασπαραγμού με γρύπες και άλλα αγρίμια που δεν διατηρούνται σε καλή κατάσταση με συνέπεια να μην είναι δυνατή η ανάπλασή τους. Μια καινοτομία είναι η παρουσία ανάμεσα στις έλικες των επικράνων ανάγλυφων γενειοφόρων μορφών με την ανατολίτικη φορεσιά και τον φρυγικό σκούφο, που ίσως ταυτίζονται με τον θεό Σαβάζιο, μια θρακική παραλλαγή του Διόνυσου.

 

Ανάγλυφες μορφές γενειοφόρων διακοσμούσαν τα επίκρανα  

Ωστόσο το πιο σημαντικό στοιχείο είναι η παράσταση που αναπτυσσόταν στην στενή ζωφόρο στην επάνω τραβέρσα της κλίνης. Εδώ σε ένα εξαιρετικά κομψό ελεφαντοστέϊνο ανάγλυφο, ένα αληθινό μικροσκοπικό αριστούργημα στο οποίο αποτυπώνεται με μοναδικό τρόπο όλη η αβρότητα και η εκλέπτυνση της τέχνης των πρώιμων ελληνιστικών χρόνων, εμφανίζεται χαμογελαστός και χρυσοστεφανωμένος ο Διόνυσος, γενειοφόρος, με τη δάδα στο ένα χέρι, αγκαλιάζοντας τρυφερά τη γοητευτική συντρόφισσά του από τον ώμο με το άλλο, να προχωρεί στο γλέντι. Ένας νεαρός σάτυρος οδηγεί το θεϊκό ζευγάρι παίζοντας το σουραύλι του, ενώ σάτυροι και μαινάδες στροβιλίζονται εκστατικοί σε έναν τόπο ιερό που τον ορίζουν χορηγικοί τρίποδες.

 

Το ελεφαντοστέινο ανάγλυφο του νεαρού σατύρου  

Δυστυχώς οι περισσότερες μορφές χάθηκαν και αυτές που σώζονται είναι πολύ διαβρωμένες ωστόσο στο σύμπλεγμα του Διόνυσου που σαν από θαύμα μας σώθηκε σε εξαιρετική κατάσταση μπορούμε να αναγνωρίσουμε την απαράμιλλη ποιότητα και την εκπληκτική ακρίβεια της επεξεργασίας. Χαρακτηριστικό της προσοχής που δόθηκε και στην τελευταία λεπτομέρεια, αλλά και του επιπέδου τελειότητας στο οποίο είχε φτάσει η τεχνική της επεξεργασίας του ελεφαντόδοντου στα χρόνια αυτά είναι το γεγονός ότι ο λιλιπούτειος αυλός που έχει πάχος μόλις ένα χιλιοστό ήταν διάτρητος. 

Ο χρυσοστεφανωμένος Διόνυσος αγκαλιάζει τη σύντροφό του προχωρώντας προς το γλέντι.  

Χρονολόγηση:   310 π.Χ.

    Τόπος Εύρεσης: τάφος του Αλεξάνδρου Δ', Αιγές

   Υλικό: Χρυσός, Ελεφαντοστό  

 ©  Υπουργείο Πολιτισμού 

Take a look inside the newly reopened Ancient Greek palace where Alexander the Great was crowned

 

It was the largest building of classical Greece: the palace where Alexander the Great was proclaimed king before he launched a conquest that took him as far as modern-day Afghanistan.

 

The historic Palace of Aigai, built more than 2,300 years ago and once stood as the epicentre of the Ancient Greek world, has just reopened to the public following a 16-year makeover.

 

 

The renovation, with a total cost exceeding €20 million, aims to restore and revive the historical significance of the ancient palace where Alexander the Great was crowned King of Macedonia.

 

Constructed during the rule of Phillip II, Alexander's father who transformed the kingdom of Macedonia into a dominant military power of ancient Greece, the palace served as its royal capital. 

 

Boasting lavish column-rimmed courtyards, places of worship, and spacious banquet halls adorned with patterned marble and intricate mosaics, the palace covered a ground area of 15,000 square metres, just slightly smaller than the U.S. Capitol building.

 

Greek Prime Minister Kyriakos Mitsotakis attended an inauguration event at the site. 

euro.news.culture

BBC Chronicle:Tomb of The Lost King (1979)

 

Νυμφαίο - Σχολή Αριστοτέλους

 

Στην ευρύτερη περιοχή της αρχαίας  Μίεζας εντάσσεται και ο αρχαιολογικός χώρος του Νυμφαίου που βρίσκεται στη θέση Ισβόρια, πάνω στο δρόμο που οδηγεί από το χωριό Κοπανός προς την επαρχία της Νάουσας του Νομού Ημαθίας. Πρόκειται για ένα φυσικό τοπίο που εντυπωσιάζει τον επισκέπτη με την ομορφιά του. Ο χώρος αυτός έχει ταυτιστεί με τη Σχολή του Αριστοτέλους. Εδώ, ο μελλοντικός βασιλιάς της  Μακεδονίας μαζί με έναν εκλεκτό κύκλο μαθητών από γόνους ευγενών μακεδονικών οικογενειών μυήθηκε στη φιλοσοφία και στην ποίηση, στα μαθηματικά και τις φυσικές επιστήμες. Ο Μέγας Αλέξανδρος παρέμεινε στη Σχολή μέχρι το 340 π.Χ., οπότε επέστρεψε στην Πέλλα για να ασκήσει καθήκοντα αντιβασιλέα, κατά την απουσία του πατέρα του.

 

Η επίδραση της αριστοτελικής σκέψης στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του νεαρού διαδόχου, αλλά και στη φιλοσοφία ζωής που είχε ο μετέπειτα κοσμοκράτορας για την ηθική και την πολιτική, γνωρίζουμε πως στάθηκε καθοριστική. Παρά το σύντομο χρονικό διάστημα λειτουργίας της Σχολής, τρία μόλις χρόνια, η συνύπαρξη στο χώρο αυτό του Αριστοτέλη, μιας από τις μεγαλύτερες σε παγκόσμιο επίπεδο πνευματικές φυσιογνωμίες, και του Αλέξανδρου, της γοητευτικότερης ίσως προσωπικότητας του αρχαίου κόσμου, αναδεικνύει τη Σχολή Αριστοτέλους ως ένα ιστορικό τόπο με παγκόσμια ακτινοβολία.

 

Οι αρχαίοι συγγραφείς Πλούταρχος (Αλέξ. 7) και Πλίνιος (Nat. Hist. XXXI,30) αναφέρονται στα κείμενα τους στη Σχολή του μεγάλου φιλοσόφου, που προσκλήθηκε από το Φίλιππο Β΄ να αναλάβει την αγωγή του δεκατριάχρονου τότε γιου του, Αλέξανδρου (343/2 π.Χ.).

 

Ο Πλούταρχος, περιγράφοντας στο Βίο του Αλεξάνδρου το χώρο που επιλέχτηκε για την ίδρυση της βασιλικής Σχολής, αναφέρει το ''περί Μίεζαν Νυμφαίο'', δηλαδή το Νυμφαίο κοντά στη Μίεζα, με τους υπόσκιους περιπάτους και τις λίθινες έδρες, που σώζονταν ακόμη στην εποχή του και επισημαίνει μάλιστα ότι επιδεικνυόταν ως αξιοθέατο.

 

Ο χώρος είχε γίνει γνωστός στην έρευνα από το Γάλλο περιηγητή  Delacoulonce στα μέσα του 19ου αι. αλλά το 1965 καθαρίστηκε για πρώτη φορά από τη βλάστηση και ένα τμήμα του ανασκάφτηκε τα επόμενα χρόνια από το Φώτη Πέτσα, ο οποίος, συνδυάζοντας εύστοχα τις γραπτές πηγές, τις τοπογραφικές παρατηρήσεις και τα ανασκαφικά δεδομένα, ταύτισε τη θέση με τη Σχολή του Αριστοτέλους.

 

Συντάκτης

Ε. Ψαρρά, Αρχαιολόγος

Μακεδονικός γάμος - Βελβεντό (1960)

  

Μακεδονικός γάμος - Βελβεντό  Κοζάνης 

Σκηνοθεσία:Τάκης Κανελλόπουλος

Α' βραβείο στα Φεστιβάλ Βελιγραδίου.

Βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης,1960

Linguist Vladimir I. Georgiev:“Introduction to the History of the Indo-European Languages”

 

“Furthermore,the nucleus of the Macedonian vocabulary consists of words which have exact correspondence in Greek.The importance of these words and the archaic phonological character of Macedonian lead to the conclusion that these are not borrowings but inherited words: this fact is confirmed by the genetic unity of Macedonian and Greek.

Moreover, the numerous lexical and phonological isoglosses in Macedonian and the different Greek dialects confirm the supposition of genetic unity.”

Vladimir I. Georgiev, “Introduction to the History of the Indo-European Languages”, Sofia:Pub. House of the Bulgarian Academy of Sciences, 1981, p. 169

Vladimir Ivanov Georgiev (Bulgarian: Владимир Иванов Георгиев) (1908–1986)  

Die Griechen

 

'Ιχνη του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε αρχαίο ναό στο Ιράκ

 

Μαρμάρινη προτομή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείο. [ΒRITISH MUSEUM]  

Μια επιγραφή γραμμένη στα αραμαϊκά και στα ελληνικά που σημαίνει «αυτός που προσφέρει τα δύο αδέλφια» και ένα νόμισμα, μια ασημένια δραχμή, είναι μια από τις ενδείξεις που κάνει τους αρχαιολόγους του Βρετανικού Μουσείου να θεωρούν ότι ίσως εντόπισαν ένα ναό στο Ιράκ που χτίστηκε κατά παραγγελία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και ήταν αφιερωμένος σε ελληνικές θεότητες αλλά και στον ίδιο τον στρατηλάτη. «Βρήκαμε δώρα που συνήθως θα δίνονταν έπειτα από μια μάχη, φιγούρες στρατιωτών και ιππέων. Υπάρχει μια περίπτωση, ποτέ δεν θα ξέρουμε με σιγουριά, ότι ίσως να είχε περάσει από εδώ καθώς επέστρεφε στη Βαβυλώνα, λίγο πριν πεθάνει», δήλωσε ο αρχαιολόγος δρ Σεμπάστιαν Ρέι στην εφημερίδα Telegraph.

Ancient Iraqi civilisation worshipped Alexander the Great as a god 

Οι αρχαιολόγοι του μουσείου ανασκάπτουν την αρχαία πόλη των Σουμερίων, την Γκιρσού, και πέρυσι έφεραν στο φως τα ερείπια ενός αρχαίου ναού 4.000 ετών. Τώρα πιστεύουν, όπως δηλώνουν στη βρετανική εφημερίδα, ότι εντός του αρχαιολογικού χώρου υπήρχε ένας ελληνικός ναός από τον Μέγα Αλέξανδρο αφιερωμένος στον ίδιο και στον «αδελφό» του,τον ημίθεο Ηρακλή. Εκτός από την αρχαία επιγραφή, το νόμισμα που ανακάλυψαν φαίνεται πως κόπηκε από τους άνδρες του Έλληνα στρατηλάτη το 330 π.Χ. και αφού είχε επικρατήσει έναντι των Περσών. Το νόμισμα και τα αντικείμενα που βρήκαν θεωρείται ότι δίνονταν ως προσφορές και υποδηλώνουν την ύπαρξη ενός τόπου λατρείας.

Καθημερινή 

Modern historians about Macedonia – John Pentland Mahaffy

 

Quote:

‘’… Philip of Macedon,the father of our hero; nor is  this the bad place in the history of Greece,for with Alexander, the stage of Greek influence spread across the world.’’

 John Pentland Mahaffy,“Alexander’s Empire”,page 2

 The classical scholar J. P. Mahaffy (1839-1919) is known equally for his work on Greek texts and Egyptian papyri (his edition of The Flinders Petrie Papyri is reissued in the Cambridge Library Collection). He graduated from Trinity College, Dublin, and spent the rest of his working life there, ultimately as provost from 1914 until his death.

 In this illustrated 1887 work, Mahaffy describes Alexander's extraordinary conquest of territories in Europe, Africa and Asia, the collapse of his empire after his death, and the later subjugation of the successor kingdoms to the power of Rome. With his American collaborator Arthur Gilman (1837-1909), Mahaffy discusses Alexander's place in history before giving a close account of his career and death. The successor dynasties, and dominant rulers such as Demetrius II and Pyrrhus, their feuds and their attempted resistance to the rise of Rome, are depicted in an engaging and dramatic narrative.

Modern Historians about Macedonia – John Clarke Stobart

 

Quote:

His Macedonians murmured at his Oriental dress and manners, but Alexander was always a Greek at heart, the lines of Homer always rang in his ears, and he fancied himself a reincarnation of Achilles pursuing his Phrygian Hectors over the dusty plains of Troy.

page 243

 

Quote:

Oriental life and language continued, but in the towns and for purposes of government both the language and the civilisation were Greek. Thus Alexander had done his work. He had actually added the whole of Asia Minor, Phœnicia, and Egypt to the Greek world. Curious traces of Hellenism are found even in distant India.

page 244

 

The Glory that was Greece: A Survey of Hellenic Culture & Civilisation by Stobart, J. C.  Lippincott ,1911

Modern Historians about Macedonia – A. R. Burn

 

Quote:

Macedonian Kings were proud of their Greek blood and it was only jaundiced  opponents  like Demosthenes the Athenian who ventured  to call them  ‘’barbarians’’.

Alexander the Great and the Hellenistic world. by A. R. Burn,page 4

I Was Sent to Athens by Henry Morgenthau (1929)

 

Quote:

Soon after Athens had reached the height of its glory under Pericles in the Fifth Century, B. C., and had started on its decline, the rise of Macedon under Philip carried Greek influence into new regions. The glory of Athens had been based upon sea power, but the conquests of Macedon were the work of land armies— Philip invented the invincible phalanx.

 

 Upon Philip's death his son, Alexander the Great, set forth to conquer the whole of the then known world, and as that world in his day lay to the east, his marches were in that direction. In a few years he had overrun the fertile plains and opulent cities of Asia Minor, Syria, Mesopotamia, and Persia, and had carried his conquests to the gates of Delhi.

 

 In all the cities in the intervening countries he left large garrisons of Greek soldiers. In many of these countries he founded flourishing new cities. In every place his soldiers were followed by large colonies of Greek civilians. The result was that the whole of western Asia, and of what we call the Near East, including Asia Minor Egypt, Palestine, Syria, Babylonia, Mesopotamia, Persia, and northwestern India, was saturated with the Greek influence and with Greek colonies.  

 I Was Sent to Athens by Henry Morgenthau,1929, 1st edition,Doubleday,USA

Ο Μανόλης Ανδρόνικος ανακαλύπτει τον τάφο του Φιλίππου Β’

 

Συνέντευξη τύπου του Μανόλη Ανδρόνικου στο  κεντρικό αμφιθέατρο της Φιλοσοφικής Α.Π.Θ.,24/11/1977 

Συμπληρώνονται σήμερα 46 χρόνια από την σπουδαία αρχαιολογική ανακάλυψη του αρχαιολόγου και καθηγητή του Α.Π.Θ. Μανόλη Ανδρόνικου στη Βεργίνα. Ειδικότερα, στις 8 Νοεμβρίου 1977 ήρθε στο φως ο τάφος του Φιλίππου Β' στη Βεργίνα. Στον τάφο αυτό ανακαλύφθηκαν μοναδικά ευρήματα, όπως όπλα, χάλκινα σκεύη, η χρυσή λάρνακα με τον ήλιο της Βεργίνας, το χρυσό στεφάνι μυρτιάς, κ.ά. Η συστηματική μελέτη αυτών των ευρημάτων έκαναν τον Ανδρόνικο να καταλήξει στο συμπέρασμα πως ο τάφος αυτός ανήκει στο Βασιλιά Φίλιππο Β' της Μακεδονίας, πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Το αστέρι με τις δεκαέξι ακτίνες στο κάλυμμα της λάρνακας 

Η ανασκαφή αυτή είναι μία από τις σημαντικότερες στη Βόρειο Ελλάδα μιας και ανανέωσε το ενδιαφέρον της ελληνικής πολιτείας για την αρχαιολογική έρευνα της Μακεδονίας, έφερε στο φως πληθώρα νέων και σημαντικών ευρημάτων και συνέβαλε στην αλματώδη τουριστική και οικονομική ανάπτυξη της περιοχής. Η έρευνα στην περιοχή συνεχίζεται ως σήμερα από την συνεργάτιδα του Ανδρόνικου, Αγγελική Κοτταρίδη η οποία με την ομάδα της συνέβαλε στην αποκατάσταση του ανακτόρου και τη δημιουργία του νέου Πολυκεντρικού Μουσείου Αιγών.

Σχεδιάγραμμα της ανασκαφής και των ευρημάτων  

Το Αρχείο της ΕΡΤ παρουσιάζει ένα μοναδικό επεισόδιο-ντοκουμέντο από την εκπομπή ''Η ΕΡΤ στη Βόρειο Ελλάδα'' παραγωγής 1980, με τίτλο ''Ο Ανδρόνικος στη Βεργίνα'', σε σκηνοθεσία Γιάννη Σμαραγδή. Στο παρακάτω απόσπασμα, ο σπουδαίος αρχαιολόγος ξεναγεί τους συντελεστές της εκπομπής στο εργαστήριο συντήρησης των ευρημάτων και προβάλλει για πρώτη φορά σημαντικά αρχαιολογικά τεκμήρια -όπως ασπίδες- στην τηλεόραση. Αμέσως μετά, γίνεται λόγος για τη δουλειά των τεχνιτών στο βασιλικό τάφο και αναδεικνύεται η σημασία της συντήρησης των αρχαιολογικών ευρημάτων.

Δείτε ολόκληρο το αφιέρωμα ”Ο Ανδρόνικος στη Βεργίνα”  εδώ

👉 Μανόλης Ανδρόνικος 

Modern Historians about Macedonia – Archer Jones

 

Quote:

King Philip of the northern Greek kingdom of Macedon perfected this system,and his son,Alexander the Great, used it to conquer Greece and Persian Empire. 

Archer Jones, The Art of War in the Western World,page 21 

ABOUT THE BOOK

The magnum opus of one of America's most respected military historians, The Art of War in the Western World has earned its place as the standard work on how the three major operational components of war--tactics, logistics, and strategy--have evolved and changed over time. This monumental work encompasses 2,500 years of military history, from infantry combat in ancient Greece through the dissolution of the Roman Empire to the Thirty Years' War and from the Napoleonic campaigns through World War II, which Jones sees as the culmination of modern warfare, to the Israeli-Egyptian War of 1973.

University of Illinois Press 

Μέγας Αλέξανδρος και Ελληνικός Πολιτισμός

 

Προσωπογραφία του Μεγάλου Αλεξάνδρου,όρθιου με στολή και στέμμα Βυζαντινού Αυτοκράτορα

*Μικρογραφίες οι οποίες καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της σελίδας που κοσμούν τον κώδικα του μυθιστορήματος του Αλεξάνδρου του 14ου αιώνα, ο οποίος αποτελείται από 193 φύλλα περγαμηνής ενωμένα σε 23 τετράδια με διαστάσεις 0,32 x 0,24.

Ψηφιοποιημένο Αρχείο του Ελληνικού Ινστιτούτου Βενετίας 

 Το Άρδην ( ardin-rixi.gr) με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του νέου του τεύχους με αφιέρωμα στην κληρονομιά του Μ. Αλεξάνδρου, διοργάνωσε στις 29.11.18 εκδήλωση με θέμα:

 

"Ήταν οι Μακεδόνες και ο Μ. Αλέξανδρος Έλληνες;"

Η οικουμενική και η διαχρονική διάσταση του ελληνικού πολιτισμού μετά τον Μ. Αλέξανδρο.»

Ο Αλέξανδρος κτίζει την Αλεξάνδρεια

Ομιλητές:Γιώργος Καραμπελιάς,συγγραφέας

Χαράλαμπος Μηνάογλου,ιστορικός

Μάνος Στεφανίδης,καθ. Παν/ίου Αθηνών

 Νικόλας Δημητριάδης,ιστορικός

Στον χώρο πολιτικής και πολιτισμού «Ρήγας Βελεστινλής», Ξενοφώντος 4, 6ος όροφος, Σύνταγμα, Αθήνα. 

Modern Historians about Macedonia – Bernard Randall

 

Quote: 

‘’yet in the thirteen years of his reign as king Alexander III of Macedon, he went from ruler of the leading state in Greece to conqueror of the biggest empire the world had ever seen.’’

page 7 

Quote:

he believed himself to be the son of Zeus, the king of the Greek gods

page 7

 

Quote:

He made Egypt and the middle east parts of the greek world, and he initiated the spread of Greek ideas and philosophy far beyong Greece

page 8

 

Quote:

Where as the Athenians governed themselves as a democracy, Macedon was still ruled by a type of monarchy that had dissapeared from other greek city-states centuries before

page 10

Alexander the Great: Macedonian King and Conqueror

Ancient Leaders Series

Leaders of ancient Greece

Bernard Randall

Professor Paul Cartledge on the ancient Macedonian language

 

Professor Paul Cartledge of the  University of Cambridge asserts that ancient Macedonian was a Greek dialect not easily understood by other Greeks

 

 

Alexander the Great

At eighteen Alexander had conquered mainland Greece, was crowned King of Macedonia at twenty and by twenty-six he had made himself master of the once mighty Persian Empire. By the time of his death, aged only thirty-three, in 323 BCE he was ruler of the known world and was being worshipped as a god by the Greeks, both at Babylon, where he died, and further west, among the Greek cities of the Asiatic seaboard. The fruit of a lifetime's scholarship and meticulous research, this is an outstanding biography of one of the most remarkable rulers in history.

 (From the publisher)